5 சொந்த இஷ்ட ஆப்புது தொட்டுது ஹளி ஹளிண்டிப்பாக்க ஆக்கள சொந்த ஆசெபிரகார ஜீவிசீரெ; எந்நங்ங பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின இஷ்ட ஆப்புது தொட்டுது ஹளி பிஜாருசாக்க பரிசுத்தால்ப்பமாவின இஷ்டப்பிரகார ஜீவிசீரெ.
அம்மங்ங ஏசு சிஷ்யம்மாராபக்க திரிஞட்டு, பேதுறினகூடெ, “நன்ன கண்ணா முந்தாக நில்லாதெ செயித்தானே! நீ தெய்வகாரெபற்றி சிந்திசாதெ மனுஷன காரெபற்றி ஆப்புது சிந்திசுது” ஹளி ஜாள்கூடிதாங்.
மனுஷரிக ஹுட்டுது மனுஷ சொபாவ உள்ளுதும், தெய்வத ஆல்ப்மாவினாளெ ஹுட்டுது தெய்வசொபாவ உள்ளுதும் ஆயிக்கு.
எந்நங்ங நிங்க, சொந்த ஆசெபிரகார நெடத்தெ உள்ளாக்களல்ல; தெய்வத பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு நிங்கள ஒளெயெ உள்ளுதுகொண்டு, ஆ பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின இஷ்டப்பிரகார ஜீவிசீரெ; அதுகொண்டாப்புது பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு இல்லாத்தாவன தெய்வாக ஏற்றாவனல்ல ஹளி ஹளுது.
அதுகொண்டு, மண்ணிந்த ஹுட்டிதா மனுஷன சரீர, மண்ணின ஹாரும், சொர்க்கந்த பந்தா கிறிஸ்தினகொண்டு கிட்டா சரீர சொர்க்காக ஏற்றா ஹாரும் உட்டாக்கு.
எந்நங்ங, இப்பிரகாரமாயிற்றுள்ளா அறிவின பொட்டத்தர ஹளி பிஜாருசா சாதாரண மனுஷங்ங, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின புத்தி கிட்ட; பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின புத்தி கிட்டிப்பாக்கள பற்றியும் ஆக்களகொண்டு மனசிலுமாடத்தெ பற்ற; ஏனாக ஹளிங்ங, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின சகாய இத்தங்ஙே ஆக்களபற்றி அறிவத்தெ பற்றுகொள்ளு.
ஏனாக ஹளிங்ங, நங்க ஈ லோகதாளெ ஜீவிசிதங்ஙும் தெய்வதபற்றி அறியாத்தாக்கள ஹாற ஜெகளகூடிண்டு நெடிவாக்களல்ல.
நிங்கள சொந்த இஷ்டப்பிரகார உள்ளா ஜீவித பரிசுத்த ஆல்ப்மாவிக எதிராயிற்றுள்ளா காரெ ஆப்புது; பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின இஷ்டும், நிங்கள சொந்த இஷ்டும் ஒந்நங்ங ஒந்து எதிராயிற்றெ இப்புதுகொண்டு, நிங்க கீயிக்கு ஹளி பிஜாருசுதன கீவத்தெ பற்றாதெ ஆயிண்டு ஹோத்தெ.
ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வத மக்க ஹளிட்டுள்ளா ஆ அந்தசோடெ ஜீவுசதாப்பங்ங, சத்தியநேரு உள்ளாக்களாயும், தெய்வ ஆக்கிருசா ஒள்ளெ காரெ கீவாக்களாயும் ஜீவுசக்கெயல்லோ?
பிறித்தியேகிச்சு பேடாத்த ஆசெத மனசினாளெ பீத்தண்டு, கீவத்தெ பாடில்லாத்த காரெ கீவாக்காகும், தெய்வத அதிகாரத பெலெ பீயாத்த ஆள்க்காறிகும் அந்த்தல சிட்ச்செத தெய்வ பீத்துஹடதெ; இந்த்தலாக்க ஒந்நங்ஙும் அஞ்சிக்கெ இல்லாத்தாக்களும், அகங்கார ஹெச்சிதாக்களும், தெய்வ நேமிசிதா அதிகாரதகூடி மதியாத்தாக்களும் ஆப்புது.