33 அதுமாத்தறல்ல, இந்த்தெ நங்கள சத்தியநேரு உள்ளாக்களாயி தெய்வ தெரெஞ்ஞெத்திப்பங்ங, நங்கள குற்ற ஹளத்தெ நில்லாவாங் ஏற?
ஏனாக ஹளிங்ங, கள்ளக்கிறிஸ்துமாரும், கள்ள பொளிச்சப்பாடிமாரும் பந்தட்டு, பற்றுதாதங்ங தெய்வ தெரெஞ்ஞெத்திதாக்களகூடி ஏமாத்தத்தெ பேக்காயி, ஆக்கள முந்தாக தொட்ட அல்புதங்ஙளும், அடெயாளங்ஙளும் கீதுகாட்டுரு.
அந்த்தெ ஆயித்தங்ங, தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ பீத்து, இரும் ஹகலும், தன்னகூடெ பிரார்த்தனெ கீவா தன்ன மக்கள காரெ ஞாயமாயிற்றெ கீதுகொடாதெ இக்கோ? ஆக்காக சகாய கீவத்தெ தாமச கீயிகோ?
ஏனாக ஹளிங்ங, நா இதுவரெ கீதா குற்றாகுள்ளா சிட்ச்செத ஏசுக்கிறிஸ்து ஏற்றெத்திதீனெ ஹளி ஒப்பாங் நம்பதாப்பங்ங தெய்வ அவன சத்தியநேரு உள்ளாவனாயிற்றெ கணக்குமாடீதெ.
அந்த்தெ இப்பங்ங, ஏசுக்கிறிஸ்தினகூடெ சேர்ந்நு ஹொசா ஜீவித ஜீவிசிண்டிப்பா நின்ன, இனி ஆ தெய்வ நேம, நீ குற்றக்காறனாப்புது ஹளி, ஹளத்தெபற்ற.
நன்ன நம்பா அன்னிய ஜாதிக்காரு எல்லாரினும், நா சத்தியநேரு உள்ளாக்காளாயி கணக்குமாடுவிங் ஹளி, தெய்வ தன்ன புஸ்தகதாளெ பண்டே எளிதி பீத்துஹடதெ; அதுகொண்டாப்புது தெய்வ, அப்ரகாமினகூடெ, “நின்னகொண்டு எல்லா ஜாதிக்காரும் அனுக்கிரக உள்ளாக்க ஆப்புரு” ஹளிட்டுள்ளா ஒள்ளெவர்த்தமானத பண்டே ஹளிப்புது.
கூட்டுக்காறே! தெய்வ நிங்களமேலெ சினேகபீத்து, நிங்கள தெரெஞ்ஞெத்திப்புதன ஓர்த்தும் நங்க தெய்வாக நண்ணி ஹளுதாப்புது.
நன்ன ஹாற தென்னெ நீனும் ஏசின நம்புதுகொண்டு நேராயிற்றெ நன்ன மங்ஙனாயிப்பா தீத்துவே! விஷேஷப்பட்டா அப்போஸ்தலனாயிப்பா பவுலு ஹளா நா கத்து எளிவுது ஏன ஹளிங்ங, நங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வும், நங்கள ரெட்ச்சகனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தும் நினங்ங கருணெயும், சமாதானும் தரட்டெ.
நேரத்தே தெய்வ தீருமானிசிதா ஹாற தென்னெ, நிங்க ஏசுக்கிறிஸ்தின அனிசரிசி ஜீவுசத்தெ பேக்காயும், ஏசின சோரெகொண்டு பரிசுத்தமாடத்தெ பேக்காயும் பரிசுத்த ஆல்ப்மாவுகொண்டு தெய்வத மக்களாயிற்றெ தெரெஞ்ஞெத்திப்பா நிங்காக தெய்வத கருணெயும், சமாதானும் கூடுதலாயி கிட்டட்டெ.