3 அதுமாத்தறல்ல, நங்க அந்த்தெ ஜீவுசதாப்பங்ங கஷ்ட பந்நங்ஙும், ஆ கஷ்டத பற்றியும் நங்க பெருமெ தென்னெ ஹளுக்கு; எந்நங்ஙே, ஆ கஷ்டத சகிப்பத்துள்ளா பெலம் கிட்டுகொள்ளு.
ஆக்க கீவா பேடத்தகாரெ ஒக்க நிங்க சகிச்சு, ஒறச்சு நிந்நங்ங நிங்கள ஆல்ப்மாவின காத்தம்புரு.”
ஏசிகபேக்காயி ஆக்க, நாணங்கெடத்தெ அர்கதெ உள்ளாக்களாப்புது ஹளி பிஜாரிசி, சங்கந்த ஹொறெயெ கடது ஹோதுரு.
ஆ சிட்ச்செந்த தப்பிசிதா ஹேதினாளெ ஆப்புது, இந்து நங்கள நெடத்தி பொப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு தெய்வதகூடெ சமாதானமாயிற்றெ இப்புதனபற்றி நங்க பெருமெ ஹளுது.
ஆ சிருஷ்டி மாத்தறல்ல, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவினகொண்டு ஹொசா ஜீவித கிட்டிப்பா நங்களும்கூடி, ஆ பெகுமான உள்ளா ஜீவிதாக பேக்காயி ஆசெயோடெ காத்தண்டித்தீனு; ஏனாக ஹளிங்ங சாவுள்ளா ஈ சரீரந்த ஏக தப்சுவும் ஹளிட்டுள்ளா ஆக்கிர நங்காகும் உட்டல்லோ?
அதுமாத்தற அல்ல, அந்த்தெ ஹுட்டிதா ஈசாக்கு, ரெபெக்காளின மொதெகளிச்சு, அவ பெசிறி ஆயிப்பங்ங,
ஈக நங்காக பொப்பா கஷ்டங்ஙளொக்க சிண்ட, சிண்ட கஷ்ட தென்னெ ஒள்ளு; அதொக்க கொறச்சு கால மாத்தறே உட்டாக்கொள்ளு; எந்நங்ங, ஆ கஷ்டங்கொண்டு, ஒந்நங்ஙும் ஈடல்லாத்த பெகுமான நங்காக கிட்டுகு; ஆ பெகுமான எந்தெந்தும் நெலச்சு நில்லுகு.
அதுமாத்தற அல்ல, ஹண பிரிவெத்தா ஈ கெலசதாளெ நங்கள சகாசத்தெ பேக்காயி, சபெக்காரு தெரெஞ்ஞெத்திப்புதும் அவனதென்னெயாப்புது; தெய்வாக பெகுமான உட்டாப்பத்தெ பேக்காயும், மற்றுள்ளாக்கள சகாசத்துள்ளா ஒள்ளெ மனசு நங்காக உட்டு ஹளி காட்டத்தெ பேக்காயும் ஆப்புது, நங்க ஈ கெலசகீவுது.
ஏனாக ஹளிங்ங, நா கஷ்டப்பட்டுதுகொண்டு, நிங்காக ஒள்ளெ ஜீவித கிடுத்தல்லோ? அதுகொண்டு நிங்க நன்ன கஷ்டத கண்டு தளர்ந்நு ஹோயுடுவாட ஹளி ஹளுதாப்புது.
ஏனாக ஹளிங்ங கிறிஸ்தினமேலெ நம்பிக்கெ பீப்பத்தெ மாத்தற அல்ல, கிறிஸ்திக பேக்காயி கஷ்டப்பாடும், உபத்தரங்ஙளும் சகிப்பத்துள்ளா பாக்கியகூடி நிங்காக கிட்டிஹடதெ.
தெய்வத நம்பி, கஷ்ட பந்நங்கூடி அதனொக்க சகிச்சு பொருமெயாயிற்றெ ஜீவுசாவாங் பாக்கியசாலி ஆப்புது; எந்த்தெ ஹளிங்ங, நன்ன சினேகிசா எல்லாரிகும் நா ஒள்ளெ ஜீவித கொடுவிங் ஹளி தெய்வ ஒறப்பாயிற்றெ வாக்கு ஹளி ஹடதெயல்லோ?
ஒள்ளெ காரெ மாத்தற கீது ஜீவுசுதுகொண்டு நிங்காக ஒந்துபாடு புத்திமுட்டு பந்நங்ஙும், அதங்ங நிங்க அஞ்சத்துள்ளா ஆவிசெயும் இல்லெ; அது ஓர்த்து பேஜார படத்தெகும் இல்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ நிங்கள அனிகிருசுகு.