2 தெய்வகெலச கீவா ஆள்க்காறிக கொடத்துள்ளா மரியாதெயோடெ அவள சீகரிசி, அவாக பேக்காத்து ஒக்க கீதுகொடிவா; ஏனாக ஹளிங்ங அவ நனங்ஙும், மற்று பலரிகும் பல சகாய கீதித்தாளெ.
அம்மங்ங ராஜாவு ஆக்களகூடெ, ‘ஈ லோகாளெ இப்பா பாவப்பட்ட ஜனமாயிப்பா நன்ன அண்ணதம்மந்தீரா ஹாரும், நன்ன அக்க திங்கெயாடிறின ஹாற இப்பா ஜனங்ஙளிக நிங்க ஏனொக்க கீதுகொட்டுறோ அதொக்க நனங்ங கீதுதங்ங சமமாப்புது’ ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுவாங்.
அம்மங்ங அனனியா, “எஜமானனே! ஆ மனுஷங் எருசலேமாளெ இப்பா நின்ன பரிசுத்தம்மாரிக ஒந்துபாடு உபத்தர கீதுது, பலரும் ஹளிது கேட்டுஹடுதெ.
அதங்ங எஜமானு, “நீ அவனப்படெ ஹோ, அவங் அன்னிய ஜாதிக்காறிகும், ராஜாக்கம்மாரிகும், இஸ்ரேல் ஜனங்ஙளிகும் நன்னபற்றி அருசத்தெபேக்காயி, நா அவன தெரெஞ்ஞெத்திப்புது ஆப்புது.
யோப்பா பட்டணாளெ, தபித்தா ஹளிட்டு ஒந்து சிஷ்யத்தி ஜீவிசிண்டித்தா; தபித்தா ஹளிங்ங மானு ஹளி அர்த்த; அவ, ஏகோத்தும் ஒள்ளெ காரியங்ஙளும், தானதர்மங்ஙளும் கீதண்டித்தா.
பேதுரு ஹொறட்டட்டு ஆக்களகூடெ பந்நா; அவங் பந்து எத்ததாப்பங்ங மெனேக கூட்டிண்டுஹோதுரு; அம்மங்ங, அல்லி இத்தா விதவெ ஹெண்ணாக எல்லாரும், தபித்தா ஜீவோடெ இப்பங்ங, கீதா காரெயும், அவ தைச்சு உட்டுமாடிதா கோட்டும், மற்றுள்ளா துணிதும் பேதுறிக காட்டிட்டு, அத்தண்டு அவன சுத்தூடு நிந்தித்துரு.
அம்மங்ங பேதுரு அவளகையி ஹிடுத்து ஏள்சிதாங்; எந்தட்டு ஏசின நம்பா எல்லாரினும், விதவெ ஹெண்ணாக எல்லாரினும் ஊதட்டு, அவள ஜீவோடெ கொண்டு ஹோயி ஆக்கள முந்தாக நிருத்திதாங்.
தெய்வ தன்ன பெகுமான உள்ளா ராஜெயாளெ ஜீவுசத்தெபேக்காயி நிங்கள அங்ஙிகரிசிதா ஹாற தென்னெ, நிங்களும் மற்றுள்ளாக்கள அங்ஙிகரிசிவா.
அதுமாத்தறல்ல, பிலலோகு, யூலியா, நெரேயு, அவன திங்கெ ஒலிம்பா ஆக்களகூடெ கூடெ கூடி தெய்வத கும்முடாக்க எல்லாரினும் நா கேட்டுத்து ஹளி ஹளிவா.
நனங்ங தங்கத்தெகும், இல்லிப்பா சபெக்காரு எல்லாரினும் பிருநுகாறா ஹாற நெடத்திண்டிப்பா காயு ஹளாவனும் நிங்கள கேட்டண்டித்தாங்; ஈ பட்டணதாளெ ஹணகாரெஸ்தனாயிப்பா எரஸ்து ஹளாவனும், அவன தம்ம குவர்த்து ஹளாவனும் நிங்கள கேட்டண்டித்துரு.
நிங்காக ஒள்ளெவர்த்தமான அருசத்தெபேக்காயி கஷ்டப்பட்டா மரியாளினும் கேட்டுத்து ஹளி ஹளிவா.
அதே ஹாற தென்னெ நனங்ங பிரியப்பட்டா இஸ்தாகினும், நன்னகூடெ சேர்ந்நு கிறிஸ்திக பேக்காயி கெலசகீதா உர்பானினும், கேட்டுத்து ஹளிவா.
அதுமாத்தற அல்ல, பேசித்தர கீவுது, அத்தியாக்கிர காட்டுது, இந்த்தல பிறித்திகெட்ட காரெ கீவாக்க ஹளிட்டுள்ளா ஹெசறு ஒந்தும் கேள்சாதெ, நிங்க ஜாகர்தெயாயிற்றெ நெடதணிவா.
நிங்க கிறிஸ்தின ஒள்ளெவர்த்தமானாக ஏற்றா ஹாற மாத்தற நெடதணிவா; நா நிங்களப்படெ பந்தட்டு, நிங்கள கண்டங்ஙும் செரி, நிங்கள நெலவார ஒக்க தூரந்த கேட்டங்ஙும் செரி, ஒள்ளெவர்த்தமானகொண்டு நிங்காக கிட்டிதா நம்பிக்கெத புட்டுடாதெ, நிங்களகூடெ எதிர்த்து ஹளாக்கள முந்தாக நிங்க ஒரிமெ உள்ளாக்களாயி மனசொறச்சு நில்லிவா.
நிங்கள ஹாற தென்னெ ஏசின நம்பிப்பா அவன பூரண சந்தோஷத்தோடெ சீகரிசியணிவ. அந்த்தலாக்கள நிங்க பெகுமானுசுக்கு.
இல்லி நன்னகூடெ ஜெயிலாளெ இப்பா அரிஸ்தர்க்கும், மாற்கும் நிங்கள கேட்டண்டித்துரு; பர்னபாசின சொந்தக்காறானாயிப்பா ஈ மாற்கு நிங்களப்படெ பொப்பதாப்பங்ங, அவன ஒயித்தாயி நோடியணிவா; நிங்க அவங்ங கீதுகொடத்துள்ளுதன பற்றி ஒக்க நா நேரத்தே நிங்களகூடெ ஹளித்திங்.
ஹிந்தெ எந்த்தெ ஹளிங்ங, தெய்வபக்தி உள்ளா ஹெண்ணாக நெடிவா ஹாற, ஒள்ளெ பிறவர்த்தி உள்ளாக்களாயிற்றெ ஜீவிசி காட்டுக்கு; இதாப்புது செரியாயிற்றுள்ளா அலங்கார.
ஏசுக்கிறிஸ்து திரிச்சு பொப்பா ஆ, காலதாளெ அவங்ஙும், தெய்வ கருணெ கிட்டட்டெ ஹளி நா தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீவுதாப்புது; அவங் எபேசாளெ நனங்ஙபேக்காயி கீதா சகாயங்ஙளொக்க நினங்ங ஒயித்தாயி கொத்துட்டல்லோ?
அதே ஹாற தென்னெ வைசிக தொட்ட ஹெண்ணாக, ஒள்ளெ சொபாவ உள்ளாக்களாயி இப்பத்தெகும், பரிசுத்தமாயிற்றெ நெடிவத்தெகும், ஏஷணி ஹளி நெடியாதெயும், கள்ளு குடியாத்தாக்களாயும், ஒள்ளெ காரெ படிசிகொடாக்களாயும் இருக்கு.
நன்ன மனசினாளெ இப்பா அவன நா நின்னப்படெக திரிச்சு ஹளாயிப்புதாப்புது.
அதுகொண்டு நீ, நங்க இப்புரும் தெய்வத கெலச கீவாக்களாப்புது ஹளி பிஜாரிசி, நன்ன சீகருசா ஹாற தென்னெ அவனும் சீகரிசீக.
ஏசு ஹளிகொட்டுதன அல்லாதெ, ஏரிங்ஙி ஒப்பாங் இதாப்புது தெய்வகாரெ ஹளி பேறெ ஒந்நன ஹளிண்டு பந்நங்ங, நிங்க அந்த்தலாவன வாக்கு கேளுவாட; அந்த்தலாவன சீகருசத்தெகூடி பாடில்லெ.