25 எந்நங்ங அதனமுச்செ நா எருசலேமாளெ ஏசின நம்பி இப்பா ஆள்க்காறிக சகாயகீவத்தெபேக்காயி ஹோப்புதாப்புது.
“தெய்வ இஷ்ட ஆயித்தங்ங நா நிங்களப்படெ திரிச்சும் பரக்கெ” ஹளி ஹளிதாங்; எந்தட்டு ஆக்களகூடெ யாத்தறெ ஹளிட்டு, எபேசிந்த கப்பலுஹத்தி செசரியாக ஹோதாங்.
ஈ சம்பவ ஒக்க களிஞட்டு, பவுலு மக்கதோனியா, அகாயா, ஹளா நாடுகூடி கடது, எருசலேமிக ஹோக்கு ஹளி மனசினாளெ பிஜாரிசிதாங்; ஹிந்தெ, ரோமா பட்டணதும் காணுக்கு ஹளி பிஜாரிசிதாங்.
பவுலு, எந்த்திங்ஙி பெந்தகோஸ்து உல்சாக ஜின எருசலேமாளெ எத்துக்கு ஹளி தத்றப்பட்டாங்; அதுகொண்டு ஆசியாளெ கால தாமச மாடாதெ, எபேசின கடது ஹோக்கு ஹளி தீருமானிசிதாங்.
ஈக நா, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின அபிப்பிராய பிரகார ஆப்புது ஆசியந்த எருசலேமிக ஹோப்புது; அல்லி, நனங்ங ஏன சம்போசுகு ஹளி ஒந்தும் கொத்தில்லெ.
நா கொறேவர்ஷ களிஞட்டு, நங்கள கூட்டுக்காறிகுள்ளா சகாய ஹணத, ஆக்களகையி ஏல்சி கொடத்தெகும், தெய்வாக ஹரெக்கெ களிப்பத்தெகும்பேக்காயிற்றெ நா ஈகளாப்புது எருசலேமிக பந்திப்புது.
அம்மங்ங அனனியா, “எஜமானனே! ஆ மனுஷங் எருசலேமாளெ இப்பா நின்ன பரிசுத்தம்மாரிக ஒந்துபாடு உபத்தர கீதுது, பலரும் ஹளிது கேட்டுஹடுதெ.
ஏசின நம்பி ஜீவுசாக்கள ஆவிசெ அருது ஆக்கள சகாசிவா.
அந்த்தெ ஆக்க எருசலேமிக ஹோப்பதாப்பங்ங நானும் ஆக்களகூடெ ஹோப்புது ஒள்ளேது ஹளி கண்டங்ங நானும், ஹோப்பிங்.
எருசலேமாளெ கஷ்டதாளெ இப்பா தெய்வஜனாக சகாசிகொடா காரெயாளெ நங்காகும் ஒந்து சந்தர்ப தரிவா ஹளி ஆக்க நங்களகூடெ ஒந்துபாடு கெஞ்சி கேட்டுரு.
அதுகொண்டு, மக்கதோனியாக்காறா ஹாற நிங்களும் மனப்பூர்வமாயிற்றெ சகாசிவா; எந்நங்ங, எருசலேமாளெ இப்பாக்கள சகாசத்தெ பேக்காயி பிரிவெத்தா கெலசத தொடங்ஙிதா தீத்து ஹளாவாங் தென்னெ, அதன கீதுதீயிக்கு ஹளி, நங்க அவனகூடெ ஹளிதும்.
எந்நங்ங ஆக்க, பாவப்பட்டாக்கள சகாசத்தெ நிங்க மறதுடுவாட ஹளி மாத்தற நங்களகூடெ ஹளிரு; ஆ காரெ கீவத்தெ நனங்ங பண்டே தால்ப்பரிய தென்னெயாப்புது.
தெய்வாகபேக்காயி நிங்க ஏமாரி கஷ்டப்பட்டு கெலசகீதுரு ஹளிட்டுள்ளுதும், தெய்வஜனாக பேக்காயி தெய்வ சினேகத்தோடெ உபகார கீதுரு ஹளிட்டுள்ளுதும், அது ஈகளும் கீதண்டித்தீரெ ஹளிட்டுள்ளுதும் தெய்வ மறெவுதில்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங தெய்வ நீதியுள்ளாவனாயி இத்தீனெ.