17 தெய்வாகபேக்காயி ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு இந்த்தெ ஒக்க நனங்ங கெலசகீவத்தெ பற்றித்தல்லோ ஹளி, நா பெருமெபடுதாப்புது.
நா சுன்னத்து கீதுதுகொண்டு தெய்வ நன்ன சத்தியநேரு உள்ளாவனாயிற்றெ கணக்குமாடித்து ஹளி அப்ரகாமிக பெருமெ ஹளத்தெ பற்றுகோ? அந்த்தெ ஒரிக்கிலும் ஹளத்தெபற்ற. தெய்வத முந்தாக அவங்ங பெருமெ ஹளத்தெ ஒந்தும் இல்லெ.
அதுகொண்டு, நனங்ங பெருமெ ஹளத்தெ ஒந்தும் இல்லெ; எந்நங்ஙும், தெய்வ நனங்ங அறிசிதா காரெயும், நனங்ங காட்டிதந்தா காரெயும் உட்டல்லோ? இனி அதனபற்றி பெருமெ ஹளத்தெ ஆக்கிருசுதாப்புது.
நிங்க தெய்வதமேலெ ஒறச்ச நம்பிக்க உள்ளாக்களாயி இத்தீரெ ஹளிட்டுள்ளா நம்பிக்கெ நனங்ங உள்ளுதுகொண்டு, நா நிங்களபற்றி பெருமெ ஹளுதாப்புது; எல்லா கஷ்டதாளெயும், நிங்களகொண்டு நன்ன மனசிக சந்தோஷும் ஆசுவாசும் ஒந்துபாடு உட்டாத்து.
எந்த்தெ ஹளிங்ங தெய்வத ஆல்ப்மாவின சகாயதாளெ தெய்வத கும்முட்டு கிறிஸ்து ஏசின நம்பி சந்தோஷப்படா நங்களாப்புது தெய்வத எதார்த்தமாயிற்றுள்ளா மக்க; அல்லாதெ மனுஷம்மாரு பெருமெ ஹளிண்டு நெடிவா காரெத எத்திண்டு நெடிவாக்களல்ல.
அந்த்தெ ஏசு, எல்லா விததாளெயும் தன்ன ஜனாக ஒந்து அண்ணனாயிற்றெ இப்புது முக்கிய ஹளி கண்டாங்; ஆ வகெயாளெ சத்தியநேரு உள்ளாவனாயி தெய்வாக சேவெகீது, தன்ன ஜனதமேலெ கருணெ காட்டத்தெகும், ஒந்து தொட்டபூஜாரியாயிற்றெ இப்பத்தெகும், தெற்று குற்றாக பரிகார கீவத்தெ கழிவுள்ளாவனாயி இத்தீனெ.
ஜனங்ஙளா தெற்று குற்றத நிவர்த்திகீவத்துள்ளா ஹரெக்கெ களிப்பத்தெ பேக்காயிற்றெ மனுஷரா எடெந்த தென்னெ எல்லா தொட்டபூஜாரிமாரினும், தெய்வ தெரெஞ்ஞெத்தி நேமிசி ஹடதெ.