ரோமாக்காரு 14:8 - Moundadan Chetty8 நங்க எல்லாரும் ஜீவிசிங்ஙும் தெய்வாகபேக்காயி ஜீவிசீனு; சத்தங்ஙும் தெய்வாகபேக்காயி தென்னெ; நங்க சத்தங்ஙும், ஜீவிசிதங்ஙும் தெய்வாக தென்னெயாப்புது சொந்த. Faic an caibideil |
எந்நங்ங கூடி, நா ஜெயிலாளெ இப்பத்தெ வேண்டிபந்நங்ஙும் செரி, இல்லிதென்னெ சாயிவத்தெ வேண்டிபந்நங்ஙும் செரி, நனங்ங நாணக்கேடு ஒந்தும் இல்லெ; நா ஏகோத்தும் ஒள்ளெ தைரெயாயிற்றெ இப்பிங்; ஏனகொண்டு ஹளிங்ங, நா ஜீவோடித்தங்ஙும் செரி, சத்தங்ஙும் செரி ஏகோத்தும் தெய்வாக ஒள்ளெ ஹெசறு உட்டாக்கு ஹளி நனங்ங ஒறப்புட்டு; அதுதென்னெயாப்புது நன்ன ஆசெ; அதங்ங பேக்காயிற்றெ ஆப்புது நா காத்திப்புதும்.
ஹிந்தெ, நா சொர்க்கந்த ஒந்து ஒச்செ கேட்டிங்; அதனாளெ, “இந்துமொதுலு எஜமானனகூடெ சேர்ந்நு ஜீவிசிட்டு, சாயிவாக்க பாக்கியசாலிகளாப்புது ஹளி எளி” ஹளி ஹளித்து; அதங்ங பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு, “செரிதென்னெ, ஆக்கள கடின அத்துவானந்த ஆக்காக ஒழிவு கிட்டுகு; ஏனாக ஹளிங்ங, ஆக்காகுள்ளா அத்வான பல ஒக்க, ஆக்காக கிட்டுகு” ஹளி ஹளித்து.