15 சந்தோஷப்படாக்களகூடெ கூடி நிங்களும் சந்தோஷபடிவா; கஷ்டப்படாக்களகூடெ கூடி ஆக்கள சகாசிவா.
அம்மங்ங அவள சொந்தக்காரு, அயல்காரு எல்லாரும் தெய்வ அவள சகாசித்து ஹளி அருதட்டு, அவளகூடெகூடி சந்தோஷபட்டுரு.
தம்ம சத்துதுகொண்டு மார்த்தாளினும், மரியாளினும் ஆசுவாசபடுசத்தெ பேக்காயிற்றெ, யூதம்மாரு பலரும் ஆக்கள ஊரிக பந்தித்துரு.
பர்னபாசு அல்லிக ஹோயி நோடதாப்பங்ங, தெய்வ ஆக்கள ஒந்துபாடு தயவு கீதிப்புதன கண்டு, கூடுதலு சந்தோஷபட்டாங்; எந்தட்டு, ஆக்க எல்லாரும் பூரண இஷ்டங்கொண்டு, தெய்வ நம்பிக்கெயாளெ ஒறச்சு நில்லத்தெபேக்காயி, ஆக்கள தைரெபடிசிதாங்.
அதுகொண்டு, நிங்களாளெ ஒப்பங்ங ஏனிங்ஙி ஒந்து புத்திமுட்டு பொப்பதாப்பங்ங, ஆ கஷ்டதாளெ அவன சகாசிகொடுக்கு; ஒப்பங்ங ஒந்து சந்தோஷ உட்டாதங்ங, அதன மற்றுள்ளாக்காகும் பகர்ந்நு கொடுக்கு; அம்மங்ங எல்லாரிகும் சந்தோஷ உட்டாக்கல்லோ?
ஏனாக ஹளிங்ங, ஒப்பாங் தெய்வ நம்பிக்கெ கொறவுள்ளாவனாயி இத்தங்ஙோ, ஒப்பாங் ஒந்து குற்றதாளெ குடுங்ஙிதங்ஙோ, நா அவங்ஙபேக்காயி பேஜாரஹிடிப்புதில்லே?
நா பொப்பதாப்பங்ங, நன்ன சந்தோஷபடுசத்துள்ளா நிங்களகொண்டு நனங்ங சங்கட உட்டாப்பத்தெ பாடில்லெ ஹளிட்டாப்புது, நிங்க எந்த்தெ இறபேக்காத்து ஹளி கத்து எளிதிப்புது; நா சந்தோஷப்பட்டங்ங நிங்களும் சந்தோஷபடுரு; இதாப்புது நிங்களபற்றிட்டுள்ளா நன்ன ஒறச்ச நம்பிக்கெ.
எந்நங்ங அவங் இல்லி சுகஇல்லாதெ இத்துது நிங்க அருதாகண்டு, நிங்க பேஜார ஹிடிப்புரு ஹளிட்டு அவனும் நிங்கள காம்பத்தெ ஆக்கிரிசிண்டித்தாங்.
அதுகொண்டு, நா அவன நிங்களப்படெ பிரிக ஹளாயிப்பத்தெ ஆக்கிருசுதாப்புது; அவன காம்பதாப்பங்ங நிங்காக ஒள்ளெ சந்தோஷ ஆக்கு; நிங்களபற்றிட்டுள்ளா நன்ன பேஜாரும் மாறுகு.
நிங்க ஜெயிலாளெ இத்தங்ங எந்த்தெ இத்திக்கு ஹளி பிஜாரிசி, ஜெயிலாளெ இப்பாக்கள சாகாசிவா; அதே ஹாற தென்னெ, நிங்க உபத்தர சகிப்பாக்க ஹளி பிஜாரிசி, உபத்தர சகிப்பாக்கள சகாசிவா.