14 நிங்கள உபதருசாக்கள சாபஹாக்குவாட; ஆக்கள அனிகிரிசியுடிவா.
எந்நங்ங, நா நிங்களகூடெ ஹளுதேன ஹளிங்ங, நிங்கள சத்துருக்களா சினேகிசிவா; நிங்காக உபத்தர கீதாவங்ங பேக்காயி தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீயிவா.
அம்மங்ங ஏசு, “அப்பா! ஈக்க கீயிவுது ஏன ஹளி ஈக்காகே கொத்தில்லெ; அதுகொண்டு ஈக்கள ஷெமீக்கு” ஹளி ஹளிதாங்; எந்தட்டு ஆக்க ஏசின உடுப்பு ஏறங்ங பொக்கு ஹளி சீட்டு குலுக்கி எத்தியண்டுரு.
நிங்களமேலெ சாப ஹாக்காக்கள அனிகிரிசிவா; நிங்கள ஹச்சாடிசி, உபத்தர கீவா ஆள்க்காறிக பேக்காயி பிரார்த்தனெ கீயிவா.
ஹிந்தெ அவங் முட்டுகாலுஹைக்கிட்டு “தெய்வமே ஈக்க கீவா ஈ பாவத, ஈக்களமேலெ ஹொருசாதிருக்கு” ஹளி, ஒச்செகாட்டி பிரார்த்தனெ கீதாங்; அம்மங்ங அவன ஜீவ ஹோத்து.
அந்த்தெ நீ பகராக பகர துஷ்டத்தர கீது தோலாகாட்டிலும், துஷ்டத்தர கீவாவங்ங ஒள்ளேது கீது ஜெயிப்புதல்லோ ஒள்ளேது.
ஏரிங்ஙி ஒப்பாங் நிங்காக பேடாத்துது ஏனிங்ஙி கீதுதுட்டிங்ஙி பகராக, பகர திரிச்சு கீயாதெ, ஏகோத்தும் தம்மெலெ தம்மெலெ ஒள்ளேது கீயிவா; ஆக்காக மாத்தற அல்லாதெ மற்றுள்ளா எல்லாரிகும் ஒள்ளேது கீயிவா.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, ஒந்தே நாவினாளெ தெய்வத புகழ்த்தி பாடுதும், இஞ்ஞொப்பன சாப ஹவுக்குதும், எந்த்தெ செரி ஆக்கு? ஒந்தே ஒறவிந்த ஒள்ளெ நீரும், உப்புச்சொவெ உள்ளா நீரு சொரிகோ? நன்ன கூட்டுக்காறே! நிங்க அந்த்தெ கூட்டகூடுது செரியல்ல.
பகராக பகர துஷ்டத்தர கீயாதிரிவா; பகராக பகர பேடாத்த வாக்கு கூட்டகூடாதிரிவா; அதன பகராக ஆக்கள அனிகிரிசியுடிவா; ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ நிங்கள அனிகிருசத்தெ பேக்காயி ஊதிப்பா ஹேதினாளெ நிங்க மற்றுள்ளாக்கள அனிகிரிசிவா.