18 தெய்வத பற்றிட்டுள்ளா ஒள்ளெவர்த்தமானத அருசத்தெ புடாத்த ஆள்க்காரு கீவா எல்லாவித துஷ்டத்தராகும், சொர்க்கந்த தெய்வகோப ஆக்களமேலெ பொப்பத்தெ ஹோத்தெ.
தெய்வ ஏறாப்புது ஹளிட்டுள்ளா அறிவு ஆக்காக தெளிவாயிற்றெ கொட்டுஹடதெ; ஆ அறிவின தெய்வதென்னெ ஆப்புது ஆக்காக கொட்டிப்புது.
தெய்வதபற்றி அறிவத்தெகும், அதன ஏற்றெத்தத்தெகும் ஆக்காக மனசில்லாத்துதுகொண்டு, ஆக்கள ஆசெபிரகார பேடாத்த காரெ கீயட்டெ ஹளி தெய்வ ஆக்கள புட்டுடுத்து.
இந்த்தல காரெ கீவாக்க எல்லாரிகும் சாவுதென்னெ ஆப்புது ஹளி, தெய்வ நேரத்தே தீருமானிசிப்புதன ஈக்க அருதட்டுங்கூடி இந்த்தல குற்றத கீதண்டித்தீரெ; ஆக்க அந்த்தெ கீவுதுமாத்தறல்ல, அந்த்தெ கீவா மற்றுள்ளாக்கள பாராட்டாக்களாயும் இத்தீரெ.
ஏனாக ஹளிங்ங, அந்த்தல குற்ற கீவா ஆள்க்காறிக விதி ஹளா நீனும், அதே குற்றத தென்னெயாப்புது கீவுது; அதுகொண்டு நீ மாத்தற தெய்வத விதிந்த தப்சியணக்கெ ஹளி பிஜாருசுது எந்த்தெ?
அதுகொண்டு ஏன? யூதம்மாராயிப்பா நங்க அன்னிய ஜாதிக்காறா காட்டிலும் விஷேஷப்பட்டாக்களோ? ஒட்டும் அல்ல; ஏனாக ஹளிங்ங யூதம்மாரும், அன்னிய ஜாதிக்காரும் அந்த்தெ எல்லாரும் தெற்று கீதாக்களாப்புது ஹளி நேரத்தே ஹளித்தனல்லோ!
தெய்வ நேம ஹளிட்டுள்ளா ஒந்து சம்பவ இல்லிங்ஙி தெற்று குற்றம் இல்லெயல்லோ? தெற்று குற்ற இல்லிங்ஙி தெய்வத சிட்ச்செயும் இல்லெயல்லோ?
எந்த்தெ ஹளிங்ங, ஒந்துகாலதாளெ தெய்வ நம்பிக்கெ இல்லாதெ பெல இல்லாத்தாக்களாயும், குற்றக்காறாயும் ஜீவிசிண்டித்தும்; அந்த்தெ இப்பங்ங ஆப்புது, தெய்வ தீருமானிசிதா ஒந்துகாலதாளெ நங்கள குற்றாகபேக்காயி கிறிஸ்து சத்துது.
அந்த்தெ நங்காக பேக்காயிற்றெ ஏசு சோரெ ஒளிக்கி சத்துதுகொண்டு, நங்க ஒக்க சத்தியநேரு உள்ளாக்களாயி ஆப்பத்தெ பற்றித்து; அதுகொண்டு தெய்வத சிட்ச்செந்த தீர்ச்செயாயிற்றும் நங்க தப்சக்கெ.
பண்டு நிங்கள சரீரத, ஏதொக்க தெற்று கீவத்தெ உபயோகிசிறோ, அதொக்க இந்து நீதியுள்ளா காரெ கீவத்தெபேக்காயி தெய்வதகையி ஏல்சிகொடிவா; ஏனாக ஹளிங்ங நிங்க ஏசுக்கிறிஸ்தினகூடெ சத்துகளிஞட்டு, ஏசுக்கிறிஸ்தினகூடெ ஜீவோடெ எத்து ஜீவிசிண்டித்தீரெயல்லோ!
இந்த்தலதொக்க கீதங்ஙும் தெற்றொந்து அல்ல, ஹளி நிங்கள ஒப்பனும் ஏமாத்தாதெ இருக்கிங்ஙி ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா; இந்த்தல பேடாத்த காரெ ஒக்க கீதண்டு, தெய்வத வாக்கிக அனிசரெணெ இல்லாதெ நெடிவா ஆள்க்காறிக தெய்வ சிட்ச்செ கொடுகு.
ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ வஜனத அனிசரிசாதெ இந்த்தல பேடாத்த பிறவர்த்தி கீதண்டு நெடிவாக்களமேலெ ஆப்புது தெய்வகோப பொப்பத்தெ ஹோப்புது.
அவங்ஙமாத்தற அல்ல; தெய்வ ஒரிக்கிபீத்திப்பா சத்தியமாயிற்றுள்ளா பட்டெத கைகொள்ளத்தெ மனசில்லாத்துதுகொண்டு, ஆ துஷ்டன பொள்ளாயிற்றுள்ளா காரெத நம்பி ஏமாறா எல்லாரும் நசிச்சு ஹோப்புரு.
அவங் ஒந்துகாலதாளெ ஜனங்ஙளா முந்தாக ஹொறெயெ கடெவாங்; எந்நங்ங ஈக அவன ஏனோ தடுத்து பீத்துஹடதெ; அது ஏனாப்புது ஹளிட்டுள்ளுது நா நிங்களகூடெ ஹளித்தனல்லோ?