21 ஆக்க கீதண்டித்தா கொலெ, களவு, மந்தறவாத, பேசித்தர, இதொந்நனும் புட்டு மாறத்தெ ஆக்காக மனசு இல்லெ ஆயித்து.
மனசிந்தே, அந்த்தல ஹொல்லாத்த சிந்தெ, கொலெ, பேசித்தர, சூளெத்தர, களவு, கள்ளசாட்ச்சி, தூஷணவாக்கு, இந்த்தலதொக்க ஹொறெயெ கடது பொக்கு.
நா நிங்களப்படெ திரிச்சும் பொப்பதாப்பங்ங நன்ன தெய்வ நிங்கள முந்தாக தெலெ தாத்தத்தெ மாடுகோ? ஹளி அஞ்சீனெ; ஏனாக ஹளிங்ங, பண்டு குற்ற கீதாக்களாளெ ஒந்துபாடு ஆள்க்காரு, ஆ ஹளே அசுத்தியாளெயும், பேசித்தரதாளெயும், சூளெத்தரதாளெயும் இப்புது கண்டு, நா அளத்தெவேண்டிபொக்கோ ஹளி அஞ்சிண்டிப்புதாப்புது.
பிம்மத கும்முடுது, மந்தறவாத கீவுது, தம்மெலெ தம்மெலெ ஹகெ பீத்தண்டு நெடிவுது, ஜெகளகூடுது, வைராக்கெ, கலி, தன்னபோற்றி, பேறெ பேறெ கச்சி உட்டுமாடுது,
அதுமாத்தற அல்ல, அது மனுஷரா முந்தாக, ஆகாசந்த கிச்சினகூடி பூமியாளெ பூளிசி, தொட்ட அடெயாளங்ஙளொக்க கீது காட்டிண்டித்து.
அதுமாத்தறல்ல, ஆ மிருகத பிம்மாக ஜீவகொடத்தெகும், அதன கூட்டகூடத்தெ பீப்பத்தெகும், ஆ பிம்மத கும்முடாத்தாக்கள கொல்லத்தெகும், ஈ எறடாமாத்த மிருகாக அதிகார உட்டாயித்து.
தெய்வஜனதகூடெ யுத்தகீவத்தெகும், ஆக்கள ஜெயிப்பத்தெகும் அதங்ங அதிகார உட்டாயித்து; எல்லா கோத்தறக்காறின மேலெயும், எல்லா ஜாதிக்காறின மேலெயும், எல்லா ராஜெக்காறின மேலெயும், எல்லா பாஷெக்காறின மேலெயும் அதங்ங அதிகார கொட்டித்து.
அதுகளிஞட்டு, அவன ஹிந்தோடெ எறடாமாத்த தூதங் பறந்நு பந்நா; அவங், “நசிச்சுத்து! நசிச்சுத்து! எல்லா ராஜெக்காரும் சாராக குடுத்து மத்து ஹிடிப்பா ஹாற பேசித்தரங்கொண்டு மத்து ஹசிதா பாபிலோன் பட்டண நசிச்சுத்து!” ஹளி ஹளிதாங்.
தெய்வஜனாதும், பொளிச்சப்பாடிமாரினும் கொந்தா ஜனாக, நீ சோரெத குடிப்பத்தெ கொட்டெ; இது ஆக்காக பற்றிதா சிட்ச்செ தென்னெயாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏனாக ஹளிங்ங, பூமியாளெ இப்பா ராஜாக்கம்மாரு அவளகூடெ பேசித்தர கீதுரு; ஆக்க அவள பேசித்தர ஹளா சாராகதாளெ மத்துஹிடுத்து இத்தீரெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அவ, கரிநீலம், கரிஞ்சொவப்பும் நெற உள்ளா பட்டுடுப்பு ஹைக்கிட்டு, ஹொன்னும், பெலெகூடிதா கல்லும், முத்தும் கொண்டுள்ளா ஆபரணதும் அணிஞ்ஞித்தா; பேசித்தரத அறப்பும், அழுக்கும் உள்ளா ஒந்து ஹொன்னு பாத்தறம், அவள கையாளெ உட்டாயித்து.
அர்த்த மனசிலாகாத்த ஒந்து ஹெசறும், அவள நெற்றிமேலெ உட்டாயித்து; “மகா பாபிலோன் பட்டணதாளெ உள்ளா பேசிகளிகும், பூமியாளெ உள்ளா எல்லா அறப்பிகும் அவ்வெ” ஹளி ஆயித்து அதன அர்த்த.
அவள பேசித்தரமாயிப்பா சாராகத எல்லா ஜாதிக்காரும் குடுத்துரு; பூலோகத ராஜாக்கம்மாரு ஒக்க அவளகூடெ பேசித்தர கீதுரு; பூலோகதாளெ இப்பா கச்சோடக்காரு ஒக்க அவள சம்பத்தினாளெ ஹணகாரு ஆதுரு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏனாக ஹளிங்ங, தன்ன பேசித்தரங்கொண்டு, பூலோகத நாசமாடிதா பேசிக தெய்வ கொட்டா தீர்ப்பு சத்தியமாயிற்றும், நீதியாயிற்றும் உள்ளுதாப்புது; தன்ன கெலசகாறா கொந்தாகண்டு, தெய்வ அவளகையி பகராக மீட்டித்து” ஹளி ஹளிரு.
எந்நங்ங, தைரெ இல்லாத்தாக்க, தெய்வ நம்பிக்கெ இல்லாத்தாக்க, தெய்வாக அறப்புள்ளா காரெ கீவாக்க, கொலெகாரு, பேசித்தர கீவாக்க, மந்தறவாதிமாரு, பிம்மத கும்முடாக்க, பொள்ளு ஹளாக்க இந்த்தெ உள்ளா எல்லாரினும், எறடாமாத்த மரண ஹளா கிச்சும், கெந்தகும் கத்திண்டிப்பா கடலாளெ தள்ளுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்.
நெடத்தெ கெட்டாக்க, மந்தறவாத கீவாக்க, பேசித்தர கீவாக்க, கொலெகாரு, பிம்மத கும்முடாக்க, பொள்ளாயிற்றுள்ளா காரெ இஷ்டப்படாக்களும், அதனபிரகார நெடிவாக்களும் ஆ பட்டணதாளெ ஹுக்கத்தெ அனுவாத இல்லெ.
எந்தட்டும், ஈ உபத்தரதாளெ சாயாத்த மற்று மனுஷரு மனசுதிரிஞ்ஞு தெய்வதப்படெ பந்துபில்லெ; ஆக்க காம்பத்தெகும், கேளத்தெகும் நெடிவத்தெகும் கழிவில்லாத்த ஹொன்னு, பெள்ளி, பிச்சளெ, கல்லு, மர இதனாளெ ஒக்க மாடிதா பிம்மதும், பேயிதும் தென்னெ சேவிசிரு.