தரிசன 3:10 - Moundadan Chetty10 ‘நீ, மனசொறப்போடெ இத்தாக’ ஹளி, நா நின்னகூடெ ஹளிதா வாக்கின நீ அனிசரிசி நெடெ; அம்மங்ங, ஈ பூமியாளெ உள்ளா எல்லதனமேலெயும் பொப்பத்துள்ளா சோதனெ காலந்த நா நின்ன காத்தம்மி. Faic an caibideil |
அதுமாத்தறல்ல, சாதாரணமாயிற்றெ எல்லா மனுஷரிகும் பொப்பா புத்திமுட்டே நிங்காகும் பொக்கொள்ளு; தெய்வ சத்தியநேரு உள்ளாவனாயி இப்பாஹேதினாளெ, நிங்களகொண்டு தாஙத்தெ ஆப்பா பரீஷணதே நிங்கள ஜீவிதாளெ அனுவதுசுகொள்ளு; தெய்வ அனுவதிசா பரீஷண பொப்பதாப்பங்ங, அதன தாஙத்துள்ளா சக்தியும் தெய்வதென்னெ நிங்காக தக்கு; அல்லிந்த தப்சத்துள்ளா பட்டெயும் தெய்வதென்னெ காட்டிதக்கு.
நிங்கள கூட்டுக்காறனாயிப்பா யோவானு எளிவுது ஏன ஹளிங்ங, நிங்க ஏசினகூடெ சேர்ந்நு ஜீவுசாஹேதினாளெ, கஷ்ட சகிச்சா ஹாற தென்னெ, நானும் கஷ்ட சகிச்சாவனாப்புது; ஆ கஷ்டதாளெ நிங்காக உட்டாயித்தா மனசொறப்பினாளெயும், தெய்வ பரிப்பா ராஜேகபேக்காயி காத்திப்பா நானும் பங்குள்ளாவனாப்புது; நா தெய்வத வாக்கின அறிசி, ஏசினபற்றி சாட்ச்சி ஹளிதுகொண்டு, பத்மோஸ் ஹளா தீவிக நன்ன நாடுகடத்திரு.
நீ கண்டா மிருக, முந்தெ ஜீவோடெ உட்டாயித்து; எந்நங்ங, ஈக அது ஜீவோடெ இல்லெ; அது பாதாள குளிந்த ஹிந்திகும் ஹத்திபொக்கு; எந்நங்ங, அது நசிச்சு ஹோக்கு; பூமி உட்டாதா காலந்தே ஜீவபுஸ்தகதாளெ ஹெசறு இல்லாத்த ஆள்க்காரு ஒக்க, நேரத்தெ இத்துதும், ஈக இல்லாத்துதும், இனி பொப்பத்துள்ளுதுமாயிப்பா ஆ, மிருகத கண்டு ஆச்சரியபடுரு.