Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




தரிசன 3:10 - Moundadan Chetty

10 ‘நீ, மனசொறப்போடெ இத்தாக’ ஹளி, நா நின்னகூடெ ஹளிதா வாக்கின நீ அனிசரிசி நெடெ; அம்மங்ங, ஈ பூமியாளெ உள்ளா எல்லதனமேலெயும் பொப்பத்துள்ளா சோதனெ காலந்த நா நின்ன காத்தம்மி.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




தரிசன 3:10
30 Iomraidhean Croise  

சொர்க்கராஜெத பற்றிட்டுள்ளா ஈ ஒள்ளெவர்த்தமான, லோகாளெ இப்பா எல்லாரும் அறிவுரு; அதுகளிஞட்டு ஈ லோக அவசான ஆக்கு.


நிங்கள மனசினாளெ ஒள்ளேது கீவத்துள்ளா ஆசெ உட்டு; எந்நங்ங, நிங்காக அதன கீவத்துள்ளா பெல இல்லாத்துதுகொண்டு, பரீஷண பாராதிருக்கிங்ஙி ஒறங்ஙாதெ இத்து பிரார்த்தனெ கீயிவா” ஹளி ஹளிதாங்.


நங்க தெற்று குற்ற கீவத்துள்ளா ஒந்து சந்தர்ப உட்டாகாதிப்பத்தெகும், பிசாசின கையிந்தும் நங்கள காத்தணுக்கு; ராஜெ, அதிகார, மரியாதெ எந்தெந்தும் நிந்து தென்னெயாப்புது; ஆமென்.


நா நிங்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது; லோகாளெ எல்லி ஒக்க ஒள்ளெவர்த்தமான அறிசீரெயோ, அல்லி ஒக்க இவ நன்னமேலெ தைல ஹுயிதுதன பற்றி அருசுரு; இவள ஓர்மேக பேக்காயி ஈ காரெத கூட்டகூடுரு” ஹளி ஹளிதாங்.


ஆ காலதாளெ அகஸ்து ஹளா தொட்ட ராஜாவு, ரோமா ராஜெயாளெ ஒக்க ஜனத்தொகெ ஏஸுட்டு ஹளி அறிவத்தேபேக்காயி, கணக்கு எத்தத்தெ நேம ஹைக்கித்தாங்.


நீ ஈ லோகந்த தெரெஞ்ஞெத்திட்டு, நன்னகையி ஏல்சிதந்தா ஜனங்ஙளிக நீ ஏற ஹளிட்டுள்ளுதன ஹளிகொட்டு ஹடதெ; நின்ன சொந்த ஜனமாயித்தா ஆக்கள, நீ நன்னகையாளெ ஏல்சிதந்தெ; ஆக்களும் நின்ன வாக்கின அனிசரிசிரு.


ஏசினமேலெ உள்ளா நிங்கள நம்பிக்கெதபற்றி லோக முழுக்க அருதிப்புதுகொண்டு, நிங்க எல்லாரிக பேக்காயும் முந்தெ நா ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு தெய்வாக நண்ணி ஹளுதாப்புது.


அதுமாத்தறல்ல, சாதாரணமாயிற்றெ எல்லா மனுஷரிகும் பொப்பா புத்திமுட்டே நிங்காகும் பொக்கொள்ளு; தெய்வ சத்தியநேரு உள்ளாவனாயி இப்பாஹேதினாளெ, நிங்களகொண்டு தாஙத்தெ ஆப்பா பரீஷணதே நிங்கள ஜீவிதாளெ அனுவதுசுகொள்ளு; தெய்வ அனுவதிசா பரீஷண பொப்பதாப்பங்ங, அதன தாஙத்துள்ளா சக்தியும் தெய்வதென்னெ நிங்காக தக்கு; அல்லிந்த தப்சத்துள்ளா பட்டெயும் தெய்வதென்னெ காட்டிதக்கு.


அதுகொண்டு பிசாசு நிங்கள மனசினாளெ பல பிஜார கொண்டுபந்து நிங்கள கலக்கத்தெ நோடதாப்பங்ங, தெய்வ தந்திப்பா பூரண சொபாவதாளெ ஒரிங்ஙி இரிவா; எந்நங்ஙே தெய்வ நிங்களகொண்டு கீதுதீப்பத்தெ பிஜாரிசிதன கீவத்தெ பற்றுகொள்ளு.


ஏசினோடெ நங்க ஏகோத்தும் கஷ்ட சகிச்சுதுட்டிங்ஙி, தன்னோட ராஜெ பரிப்பத்தெகும் பற்றுகு; நங்க ஏசின பேடா ஹளி தள்ளித்துட்டிங்ஙி, தானும் நங்கள கொத்தில்லெ ஹளி ஹளுவாங்.


நன்ன கூட்டுக்காறே! பீரிங்ஙெ வள்ளிமேலெ கும்பள காக்கோ? அத்தி மரதமேலெ நேர்லுஹெண்ணு காக்கோ? அதே ஹாற உப்புச்சொவெ உள்ளா ஒறவிந்த ஒள்ளெ நீரும் சொரிகோ?


பிரியப்பட்டாக்களே, தெய்வ நிங்கள நம்பிக்கெத பரீஷண கீவதாப்பங்ங, அது நிங்காக ஒந்து தொட்ட கஷ்டத ஹாற தோநுகு; அம்மங்ங ஏனாக இந்த்தெ ஒக்க கஷ்ட பொப்புது ஹளி சிந்திசுவாட.


எந்நங்ங தெய்வ பய உள்ளா ஜனத சிட்ச்செந்த காப்பத்தெகும், அக்கறம கீவா ஆள்க்காறிக ஞாயவிதி ஜினதாளெ சிட்ச்செ கொடத்தெகும் தெய்வாக கொத்துட்டு.


நிங்கள கூட்டுக்காறனாயிப்பா யோவானு எளிவுது ஏன ஹளிங்ங, நிங்க ஏசினகூடெ சேர்ந்நு ஜீவுசாஹேதினாளெ, கஷ்ட சகிச்சா ஹாற தென்னெ, நானும் கஷ்ட சகிச்சாவனாப்புது; ஆ கஷ்டதாளெ நிங்காக உட்டாயித்தா மனசொறப்பினாளெயும், தெய்வ பரிப்பா ராஜேகபேக்காயி காத்திப்பா நானும் பங்குள்ளாவனாப்புது; நா தெய்வத வாக்கின அறிசி, ஏசினபற்றி சாட்ச்சி ஹளிதுகொண்டு, பத்மோஸ் ஹளா தீவிக நன்ன நாடுகடத்திரு.


பூமியாளெ உள்ளாக்க எல்லாரும், ஈ காரெபற்றி ஹளி ஒள்ளெ சந்தோஷபடுரு; ஒப்பங்ங ஒப்பாங் தம்மெலெ சம்மான கொடுரு; ஏனாக ஹளிங்ங, ஈ எருடு பொளிச்சப்பாடிமாரும் பூமியாளெ இத்தா ஜனங்ஙளிக ஒக்க தொல்லெ கொட்டுறல்லோ!


ஏனாக ஹளிங்ங, ஜெயிலாளெ ஹாக்கத்துள்ளாக்கள ஜெயிலாளெ ஹாக்குரு; வாளாளெ அறுத்து கொல்லத்துள்ளாக்கள வாளாளெ அறுத்து கொல்லுரு; அதுகொண்டு, தெய்வஜனமாயிப்பா ஆள்க்காறிக மனசொறப்பும், தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெயும் பேக்கு.


அந்த்தெ ஆதியத்த மிருகத முந்தாக அல்புத கீவத்துள்ளா அதிகார உள்ளுதாயிற்றெ, இந்த்தல அடெயாளத்தோடெ பூமியாளெ உள்ளாக்கள ஏமாத்திண்டித்து; ஹிந்தெ வாளுகொண்டு பொடு ஆயி பொளெச்சா ஆதியத்த மிருகாக ஒந்து பிம்ம உட்டுமாடுக்கு ஹளி ஜனங்ஙளாகூடெ ஹளித்து.


கொந்தா ஆடுமறியாயிப்பாவன ஜீவபுஸ்தகதாளெ, லோக உட்டுமாடிது மொதல்கொண்டே ஹெசறு இல்லாத்த எல்லாரும், அதன கும்முடுரு.


அதுகொண்டு, தெய்வத கல்பனெ அனிசரிசி, ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்திப்பா ஜனாக மனசொறப்பு அத்தியாவிசெ ஆப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.


எந்தட்டு, நா பேறெ ஒந்து தூதன கண்டிங்; அவங் நடு ஆகாசகூடி பறந்நண்டித்தாங்; அவனகையி, எல்லா கோத்தறக்காறிகும், எல்லா ஜாதிக்காறிகும், எல்லா நாடுகாறிகும், எல்லா பாஷெக்காறிகும் அருசத்துள்ளா நித்தியமாயிற்றுள்ளா ஒள்ளெவர்த்தமான உட்டாயித்து; அது எல்லா காலாகும் உள்ளுதாயித்து.


அவெ ஒக்க, பயங்கர தொட்ட அடெயாளங்ஙளு கீவா பேயித ஆல்ப்மாவாயித்து; ஆ ஆல்ப்மாவொக்க, சர்வசக்தி உள்ளா தெய்வத விஷேஷப்பட்ட ஜினதாளெ யுத்தகீவத்தெ பேக்காயி, லோகாளெ இப்பா ராஜாக்கம்மாரின ஒக்க ஒந்தாயிற்றெ கூட்டத்தெ பேக்காயி ஹோத்து.


ஏனாக ஹளிங்ங, பூமியாளெ இப்பா ராஜாக்கம்மாரு அவளகூடெ பேசித்தர கீதுரு; ஆக்க அவள பேசித்தர ஹளா சாராகதாளெ மத்துஹிடுத்து இத்தீரெ” ஹளி ஹளிதாங்.


நீ கண்டா மிருக, முந்தெ ஜீவோடெ உட்டாயித்து; எந்நங்ங, ஈக அது ஜீவோடெ இல்லெ; அது பாதாள குளிந்த ஹிந்திகும் ஹத்திபொக்கு; எந்நங்ங, அது நசிச்சு ஹோக்கு; பூமி உட்டாதா காலந்தே ஜீவபுஸ்தகதாளெ ஹெசறு இல்லாத்த ஆள்க்காரு ஒக்க, நேரத்தெ இத்துதும், ஈக இல்லாத்துதும், இனி பொப்பத்துள்ளுதுமாயிப்பா ஆ, மிருகத கண்டு ஆச்சரியபடுரு.


நினங்ங பொப்பத்துள்ளா கஷ்டத பிஜாரிசி நீ அஞ்சுவாட; நின்னகூடெ இப்பா செலாக்கள பரீஷண கீவத்தெபேக்காயி, செயித்தானு ஆக்கள ஜெயிலாளெ ஹிடுத்து ஹவுக்குவாங்; ஹத்துஜின நீ கஷ்டப்படுவெ; எந்நங்ஙும், நீ சாயிவட்ட நம்பிக்கெ உள்ளாவனாயி இரு; அம்மங்ங, ஜீவகிரீடத ஹாற உள்ளா ஜீவித நினங்ங தப்பிங்.


நின்ன பிறவர்த்தி ஒக்க நனங்ங கொத்துட்டு; ஒப்புரும் ஹூட்டத்தெ பற்றாத்த ஹாற உள்ளா ஒந்து பாகுலு, நா நின்ன முந்தாக தொறது பீத்துஹடதெ; நினங்ஙுள்ளா சக்தி கொறச்சே ஒள்ளு ஹளி நா அறிவிங்; எந்நங்ங, நீ நன்ன வாக்கு அனிசரிசி நெடதெ; நன்னபற்றி கூட்டகூடத்தெகும் நீ மடிச்சுபில்லெ.


ஆக்க ஒச்செகாட்டி, “பரிசுத்தும், சத்தியமும் உள்ளா எஜமானனே! லோகாளெ இப்பாக்காக ஏஸுகால ஞாயவிதி கொடாதிப்பெ? நங்கள கொந்தாக்கள ஏஸுகாலட்ட பகர மீட்டாதிப்பெ?” ஹளி கேட்டுரு.


அதுகளிஞட்டு, நா ஒந்து தரிசன கண்டிங்; அதனாளெ, ஆகாசகூடி பறந்நண்டித்தா ஒந்து களுகு, ஒச்செகாட்டி, “அதெ! ஆ பாக்கி உள்ளா மூறு தூதம்மாரும் கொளலு உருசத்தெ ஹோதீரெ, லோகாளெ உள்ளா எல்லாரிகும் கேடு பொப்பத்தெ ஹோத்தெ! ஐயோ!” ஹளி ஹளித்து.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan