14 அவாவன துணித ஒகத்து பொளிசிதாக்க பாக்கியசாலிகளாப்புது; ஜீவங் தப்பா மரதமேலெ காப்பா பழத திம்பத்தெ ஆக்காக அதிகார உட்டு; ஆக்காக ஆ, பட்டணத ஒளெயெ பாகுலுகூடி ஹுக்கத்தெ அனுவாத உட்டு.
ஹிந்திகும் ஏசு ஆக்களகூடெ, “ஆடுகூட்ட எல்லதங்ஙும் நா தென்னெ பாகுலு ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது.
நா தென்னெ பாகுலு; நன்னகூடி ஒளெயெ ஹுக்காவாங் ரெட்ச்செபடுவாங்; அவங் ஒளெயும் ஹொறெயும் ஹோயி, ஜீவுசத்தெ ஆவிசெ உள்ளுதொக்க கண்டுஹிடுத்தம்ம.
நிங்க நன்ன சினேகிசுதாயித்தங்ங, நன்ன வாக்கு கைக்கொண்டு நெடிவுரு.
ஏசு அவனகூடெ, “பட்டெயும், சத்தியவும், ஜீவிதும் நா தென்னெயாப்புது. நன்னகூடி அல்லாதெ ஒப்பனும் அப்பனப்படெ ஹோப்பத்தெபற்ற.
ஈ கெணறின தந்தா நங்கள தொடச்சனாயிப்பா யாக்கோபின காட்டிலும் நீ தொட்டாவனோ? யாக்கோபும், தன்ன மக்களும், ஆக்கள காலிகறு, ஒக்க ஈ கெணறிந்த நீரு கோரி குடுத்துறல்லோ?” ஹளி ஹளிதா.
சுன்னத்து கீதுதுகொண்டும் காரெ இல்லெ; நா கீதுபில்லல்லோ ஹளி ஹளுதனாளெயும் ஒந்துகாரெயும் இல்லெ; தெய்வ நேமத கைக்கொண்டு ஜீவுசுதே காரெபடுகு.
எந்நங்ஙும், ஈ காரெயாளெ நங்க ஜாகர்தெயாயிற்றெ இருக்கு; ஏனாக ஹளிங்ங, அதன திம்புதுகொண்டு நனங்ங ஒந்து கொறவும் இல்லெயல்லோ, அதனாளெ மற்றுள்ளாக்காக ஏன பிரசன? ஹளி நங்க பிஜாரிசிதங்ஙும், ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ இல்லாத்தாக்க அதன காம்பதாப்பங்ங, ஆக்காக அது ஒந்து எடர்ச்செ உட்டாக்கல்லோ!
பேதுரும், ஏசின தம்மந்தீரும், மற்றுள்ளா அப்போஸ்தலம்மாரும் மொதெகளிச்சு, குடும்பமாயிற்றெ ஒள்ளெவர்த்தமான அருசா ஹாற, நங்காகும் கீவத்தெ அதிகார இல்லே?
கிறிஸ்து ஏசினகூடெ ஜீவுசாக்க, சுன்னத்து கீவுதோ, கீயாதிப்புதோ அதொந்தும் அல்ல பிரதான; கிறிஸ்து ஏசின நம்புதுகொண்டு மற்றுள்ளாக்களகூடெ நங்க காட்டா சினேக தென்னெயாப்புது பிரதானப்பட்டுது.
ஆ நம்பிக்கெ உள்ளா எல்லாரும், ஏசுக்கிறிஸ்து பரிசுத்தனாயிற்றெ இப்பா ஹாற தென்னெ ஆக்களும் தங்கள பரிசுத்தமாடிண்டு ஜீவுசுக்கு.
அந்த்தெ நங்கள ஜீவிதாளெ தெய்வ நேமத கைக்கொண்டு நெடதங்ங, தெய்வத சினேகிசீனு ஹளி அர்த்த; ஆ நேமத கைக்கொண்டு நெடிவுது அசு கஷ்ட உள்ளா காரெயோ?
சபெக்காறாகூடெ பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு ஹளுதன கேளாக்க சிர்திசி கேளிவா; தெய்வத தோட்டதாளெ இப்பா ஜீவங் தப்பா மரத பழத திம்பத்துள்ளா அதிகார, நா ஜெயிப்பாக்காக கொடுவிங்.
அதன சுத்தூடும் தொட்ட எகராயிற்றெ உள்ளா மதிலும், அதங்ங ஹன்னெருடு பாகுலும் உட்டாயித்து; ஆ பாகுலு ஒந்நொந்நனமேலெயும், இஸ்ரேலாளெ இப்பா ஒந்நொந்து கோத்தறக்காறா ஹன்னெருடு ஹெசறும் எளிதித்து; அதங்ங, ஹன்னெருடு தூதம்மாரும் காவலிக நிந்தித்துரு.
எந்நங்ங, அசுத்தி உள்ளா ஒந்தும் அதன ஒளெயெ ஹோக; அதே ஹாற தென்னெ, பொள்ளு ஹளாக்களும், தெய்வாக அறப்புள்ளா காரெ கீவாக்களும், அதன ஒளெயெ ஹோப்பத்தெபற்ற; ஆடுமறியாயிப்பாவாங் பீத்திப்பா ஜீவபுஸ்தகதாளெ ஹெசறுள்ளாக்க மாத்தறே ஆ பட்டணத ஒளெயெ ஹோப்பத்தெ பற்றுகொள்ளு.
ஆ பொளெ, பட்டணத நடுவுகூடி ஓடிண்டித்து; அதன எருடுகரெ ஓராகும் கொறே மர உட்டாயித்து; அதனமேலெ மாசந்தோரும் ஹன்னெருடு விதமாயிற்றுள்ளா பழ காக்கு; ஆ பழ திம்பாக்க எந்தெந்துமாயிற்றெ ஜீவிசிண்டிப்புரு; அதன எலெஒக்க ஜனங்ஙளா தெண்ண மாற்றத்துள்ளா மத்து ஆயித்து.
“இத்தோல! பிரிக பந்நீனெ; ஈ, புஸ்தகதாளெ இப்பா பொளிச்சப்பாடு வாக்கின கைகொள்ளாக்க பாக்கியசாலியாப்புது” ஹளி, ஏசு ஹளிதாங்.
அதங்ங நா, “எஜமானனே! அது நினங்ங அறியக்கெயல்லோ?” ஹளி ஹளிதிங்; அதங்ங அவங், “ஈக்கொக்க வளரெ பயங்கர உபத்தரந்த கடதுபந்தாக்களாப்புது; ஆடுமறியாயிப்பாவன சோரெயாளெ ஆக்கள துணித கச்சி பொளிசிதாக்களாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.