10 அவங் ஹிந்திகும் நன்னகூடெ, “ஈ புஸ்தகதாளெ இப்பா பொளிச்சப்பாடு வாக்கு ஒந்நனும் முத்திரெ ஹைக்கி பீயிவாட; இதொக்க நிவர்த்தி ஆப்பத்துள்ளா கால தெகெஞ்ஞுத்து.
நா நிங்களகூடெ இருட்டாளெ ஹளிதன நிங்க பொளிச்சதாளெ கூட்டகூடிவா; கீயாளெ சொகாரெயாயிற்றெ ஹளிதன மெனேமேலெ நிந்தட்டு எல்லாரும் கேளா ஹாற கூட்டகூடிவா.
முந்தெ முந்தெ நங்க ஏசுக்கிறிஸ்தின நம்பதாப்பங்ங, ஏசு நங்கள பிரிக ரெட்ச்சிசுவாங் ஹளி பிஜாரிசித்தனல்லோ? எந்நங்ங ஈக அதனகாட்டிலும் பிரிக ரெட்ச்சிசுவாங் ஹளி பிஜாருசுக்கு; அதுகொண்டு ஆ பிஜாரதாளெ ஜீவுசா நிங்க ஒறக்கு மங்க்கினாளெ இப்பாக்களஹாற நெடியாதெ ஒள்ளெ ஒறக்கு தெளுதாக்களாயி நெடதணிவா.
ஏனாக ஹளிங்ங, நங்க ஏசின அறியாதெ ஜீவிசிண்டித்தா காலதாளெ இரு ஒறங்ஙாக்கள ஹாற தென்னெயல்லோ ஜீவிசிண்டித்துது? ஈக நங்காக பொளகாத்தல்லோ! அதுகொண்டு நங்க தெய்வாக இஷ்டப்பட்டா காரெயாளெ ஒறங்ஙாக்கள ஹாற நெடியாதெ, ஜீவிதாளெ பொளகாதாக்கள ஹாற நெடீக்கு.
ஈ காரெயாளெ நிங்க ஏமாந்துடுவாட; ஏனாக ஹளிங்ங, ஏசுக்கிறிஸ்து பொப்புதனமுச்செ பேறெ ஒப்பாங் பொப்பத்துட்டு; அவங் தெய்வ நேமத அனிசரிசாதெ, தெய்வாக எதிர்த்து நில்லாவனாயி இப்பாங், எல்லதனும் நாசமாடுவாங்.
எல்லதங்ஙும் முடிவு ஆயிஹோத்து; அதுகொண்டு நிங்க ஏகோத்தும் சொந்த ஆசெத அடக்கி, சுபோத உள்ளாக்களாயி, தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீதண்டிரிவா.
அதனாளெ, “நீ காம்பா காரெ ஒக்க தோல் சுருட்டினாளெ எளிதிட்டு, எபேசு, சிமிர்னா, பெர்கமு, தியத்திரா, சர்தி, பிலதெல்பியா, லவோதிக்கி ஹளிட்டு ஆசியாளெ இப்பா ஏளு பட்டணதாளெயும், கூடிபொப்பா சபெக்காறிக ஒக்க அயெச்சுகொடு” ஹளி ஹளிது கேட்டிங்.
தெய்வ, பொளிச்சப்பாடாயிற்றெ ஹளிதா ஈ வாக்கின ஒக்க பாசாக்களும், அதன பாசி கேளாக்களும், அதே ஹாற கைக்கொண்டு நெடிவாக்களும் பாக்கியசாலி ஆப்புது; இதொக்க நிவர்த்தி ஆப்பத்துள்ளா சமெஆத்து.
ஆ ஏளு இடி ஒச்செ கேளதாப்பங்ங, நா எளிவத்தெ தயாராயி நிந்நிங்; அம்மங்ங, சொர்க்கந்த ஒந்து ஒச்செ, “ஆ இடி ஒச்செ ஹளிதன முத்திரெ ஹைக்கி பீயி; எளிவாட” ஹளி ஹளித்து.
“ஏசு ஹளா நா நிங்காக இதனொக்க சபெயாளெ சாட்ச்சியாயிற்றெ அருசத்தெபேக்காயி, நன்ன தூதன ஹளாயிச்சு ஹடதெ; நா தாவீதின பாரம்பரியதாளெ ஹுட்டிதாவனும், தாவீதின குடும்பதாளெ உள்ளாவனும் ஆப்புது; பொளிச்ச உள்ளா உதய நச்சத்தறம் நா தென்னெயாப்புது” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
ஈ புஸ்தகதாளெ இப்பா பொளிச்சப்பாடு வாக்கின கேளாக்க எல்லாரினகூடெயும் நா ஜாகர்தெயாயிற்றெ இப்பத்தெ ஹளுதேன ஹளிங்ங, ஈ பொளிச்சப்பாடு வாக்கின கூட்டதாளெ ஏனிங்ஙி ஒந்நன கூட்டிதுட்டிங்ஙி, ஈ புஸ்தகதாளெ எளிதிப்பா உபத்தர எல்லதனும் தெய்வ, ஆக்களமேலெ கூட்டுகு.
இதங்ங ஒக்க சாட்ச்சி ஹளாவாங், “அதெ! பிரிக பொப்பத்தெ ஹோதீனெ!” ஹளி ஹளீனெ; ஆமென், எஜமானனாயிப்பா ஏசுவே! பிரிக பரிவா.
“இத்தோல! பிரிக பந்நீனெ; ஈ, புஸ்தகதாளெ இப்பா பொளிச்சப்பாடு வாக்கின கைகொள்ளாக்க பாக்கியசாலியாப்புது” ஹளி, ஏசு ஹளிதாங்.
அதங்ங அவங், “பேட! பேட! அந்த்தெ கீவத்தெபாடில்லெ; நினங்ஙும், பொளிச்சப்பாடிமாராயிப்பா கூட்டுக்காறிகும், ஈ புஸ்தகதாளெ எளிதிப்பா வாக்கின ஒக்க கைக்கொண்டு நெடிவா எல்லாரிகும், நா ஒந்து கெலசகாறனாப்புது; நீ, தெய்வத மாத்தறே கும்முடத்தெ பாடொள்ளு” ஹளி ஹளிதாங்.
இதொக்க களிஞட்டு, சிம்மாசனதாளெ குளுதிப்பாவன பலக்கையாளெ ஒந்து சுருளுபுஸ்தக உட்டாயித்து; அதன ஒளெயும், ஹொறெயும் எளிதித்து; ஆ சுருளுபுஸ்தக ஏளு முத்திரெ ஹைக்கி மூடித்து.