11 பட்டணத பொளிச்ச, தெய்வத பெகுமானங்கொண்டு பயங்கர பிரகாசமாயிற்றெ உட்டாயித்து; ஆ பட்டண பெலெகூடிதா சூரியகாந்தக்கல்லின ஹாரும், கன்னாடித ஹாரும் பளப்பளப்பாயிற்றெ உட்டாயித்து.
தெய்வத பெகுமானும், தெய்வத சக்தியும், ஹொகெத ஹாற அம்பலதாளெ தும்பி இத்து; அதுகொண்டு, ஆ ஏளு உபத்தர நிவர்த்தி ஆப்பாவரெட்ட ஒப்புரும் அம்பலத ஒளெயெ ஹோப்பத்தெ பற்றிபில்லெ.
அதுகளிஞட்டு, ஆ தூதங் ஜீவங் தப்பா நீருள்ளா ஒந்து பொளெத நனங்ங காட்டிதந்நா; அது பளபளப்பாயிற்றெ மின்னிண்டித்து; ஆ பொளெ தெய்வும், ஆடுமறியும் குளுதிப்பா சிம்மாசனந்த ஹொறட்டு பந்நண்டித்து.
இனி அல்லி ராத்திரி உட்டாக; பொளுக்கும், சூரியனும் அல்லி ஆவிசெ இல்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங, எஜமானனாயிப்பா தெய்வதென்னெ ஆக்காக பொளிச்ச கொடாவாங்; ஆக்க ஏகோத்தும் ராஜெ பரிப்புரு.
அவன ரூப சூரியகாந்தக்கல்லின ஹாரும், மாணிக்கக்கல்லின ஹாரும் உட்டாயித்து; சிம்மாசனத சுத்தூடும் மரகதக்கல்லின ஹாற பச்செ நெறதாளெ ஒந்து மளெபில்லும் உட்டாயித்து.
சிம்மாசனத முந்தாக தெளுது காம்பா ஒந்து கன்னாடி கடலும் உட்டாயித்து; அதன நடுவின சிம்மாசனத சுத்தூடும், நாக்கு ஜீவி உட்டாயித்து; அவெ எல்லதங்ஙும் முந்தாகும், ஹிந்தாகும் கொறே கண்ணு உட்டாயித்து.