6 அவ நிங்காக கீதாஹாற தென்னெ, நிங்களும் அவாக பகரகீயிவா; அவ கீதா மோசப்பட்டா காரேக பேக்காயி நிங்க அவாக எருடு பங்கு பகர கொடிவா; அவ நிங்காக சாராக கலக்கிதந்தா ஹாற தென்னெ எருடு பங்கு அவாகும் கலக்கி கொடிவா.
செம்பு கொல்லனாயிப்பா அலெக்சாண்டுரு ஹளாவாங் நனங்ங ஒந்துபாடு துரோக கீதுட்டாங்; அவங்ங தெய்வ தக்க பல கொடுகு.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஜெயிலாளெ ஹாக்கத்துள்ளாக்கள ஜெயிலாளெ ஹாக்குரு; வாளாளெ அறுத்து கொல்லத்துள்ளாக்கள வாளாளெ அறுத்து கொல்லுரு; அதுகொண்டு, தெய்வஜனமாயிப்பா ஆள்க்காறிக மனசொறப்பும், தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெயும் பேக்கு.
தெய்வத அரிச ஹளா பாத்தறதாளெ ஹுயிது பீத்திப்பா நீருகூட்டாத்த சாராகத ஹாற உள்ளா தெய்வத அரிசத குடுத்தே களிக்கு; அந்த்தெ, பரிசுத்த தூதம்மாரா முந்தாகும், ஆடுமறியாயிப்பாவன முந்தாகும், தெய்வ ஆக்கள கிச்சினாளெயும், கெந்தகதாளெயும் ஹைக்கி சிட்ச்சிசுகு.
அம்மங்ங, பாபிலோன் ஹளா தொட்ட பட்டண மூறு பாகமாயிற்றெ பிரிஞ்ஞுத்து; மற்றுள்ளா தேசதாளெ இப்பா பட்டண ஒக்க நசிச்சுத்து; தெய்வ, பாபிலோன் பட்டணத ஓர்மெயாளெ பீத்து, தன்ன அரிச ஹளா சாராகத, ஆ பட்டணாளெ இப்பா ஆள்க்காறிக குடிப்பத்தெ கொட்டுத்து.
ஏனாக ஹளிங்ங, பூமியாளெ இப்பா ராஜாக்கம்மாரு அவளகூடெ பேசித்தர கீதுரு; ஆக்க அவள பேசித்தர ஹளா சாராகதாளெ மத்துஹிடுத்து இத்தீரெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அவ, கரிநீலம், கரிஞ்சொவப்பும் நெற உள்ளா பட்டுடுப்பு ஹைக்கிட்டு, ஹொன்னும், பெலெகூடிதா கல்லும், முத்தும் கொண்டுள்ளா ஆபரணதும் அணிஞ்ஞித்தா; பேசித்தரத அறப்பும், அழுக்கும் உள்ளா ஒந்து ஹொன்னு பாத்தறம், அவள கையாளெ உட்டாயித்து.
அம்மங்ங, ஒந்து தூதங், “சொர்க்கமே! தெய்வஜனமே! தூதம்மாரே! பொளிச்சப்பாடிமாரே! நிங்க சந்தோஷபட்டு கொண்டாடிவா; நிங்காக பேக்காயிற்றெ, தெய்வ அவாக சிட்ச்செ கொட்டுகளிஞுத்து” ஹளி ஹளிதாங்.