16 நீ கண்டா ஹத்து கொம்பும், மிருகமுமாயிற்றெ இப்பாக்க ஒக்க, ஆ பேசித வெருப்புரு; எந்தட்டு, அவளகையி உள்ளுதொக்க ஹிடுத்துபறிச்சு, அவள பொருமேலோடெ மாடி, அவள எறச்சித திந்து, அவள கிச்சினாளெ ஹைக்கி சுடுரு.
ஆகாசாளெ, பேறெ ஒந்து அடெயாளும் கண்டுத்து; அதனாளெ, கிச்சின ஹாற சொவந்ந நெற உள்ளா ஒந்து தொட்ட ராட்ச்சஸ ஹாவு கண்டுத்து; அதங்ங, ஏளு தெலெயும், ஹத்து கொம்பும் உட்டாயித்து; அதன தெலேமேலெ ஏளு கிரீடம் உட்டாயித்து.
ஆறாமாத்த தூதங், தன்ன பாத்தறதாளெ உள்ளுதன யூப்பிரட்டிஸ் பொளெயாளெ ஹுயிதாங்; அம்மங்ங ஆ பொளெ பெற்றிண்டு ஹோத்து; அதுகொண்டு, கெளக்கு பக்க இப்பா ராஜாக்கம்மாரு இக்கரெக கடது பொப்பத்துள்ளா பட்டெ உட்டாத்து.
ஆ, ராஜாக்கம்மாராளெ ஐதுஆளு சத்துஹோதுரு; ஒப்பாங் ஈக பரிச்ண்டித்தீனெ; இஞ்ஞொப்பாங் பொப்பத்துட்டு; அவங் பந்நங்ஙும் கொறச்சு கால மாத்தறே பரிப்பத்தெ பற்றுகொள்ளு.
ஆக்க, ஆக்கள தெலேமேலெ மண்ணுஹொடி பாரி ஹைக்கிட்டு, ‘அய்யோ! மகா பட்டணமே! கப்பலு ஓடுசா எல்லாரினும் நின்ன சொத்தினாளெ ஹணகாறாயிற்றெ மாடிதா நீ, ஈசு பெட்டெந்நு நசிச்சண்டு ஹோத்தெயல்லோ!’ ஹளி ஹாடி அத்துரு” ஹளி ஹளித்து.
அதுகொண்டு, அவாக சிட்ச்செயாயிற்றெ துக்கம், சாவும், பஞ்சம் பொக்கு; இதொக்க ஒந்தேஜினதாளெ சம்போசுகு; அவள கிச்சினாளெ சுட்டுகரிப்புதாயிக்கு; ஏனாக ஹளிங்ங, அவள ஞாயவிதிப்பா எஜமானனாயிப்பா தெய்வ, சக்தி உள்ளாவனாப்புது.
ராஜாக்கம்மாரு, பட்டாளத்தலவம்மாரு, பெலசாலிகளு, குதிரெ, குதிரெமேலெ குளுதிப்பாக்க, மொதலாளிமாரு, அடிமெக்காரு, சிண்டாக்க, தொட்டாக்க, இந்த்தெ உள்ளா எல்லாரின எறச்சிதும் திம்பத்தெ பரிவா!” ஹளி ஒச்செகாட்டி ஊதாங்.