2 பெட்டெந்நு, ஆதியத்த தூதங் ஹோயி பாத்தறதாளெ இத்துதன பூமியாளெ ஹுயிதாங்; ஆகளே மிருகத அடெயாள ஹைக்கிப்பாக்களமேலெயும், ஆ மிருகத பிம்மத கும்முடாக்கள மேலெயும், பயங்கர பேதெனெ உட்டாப்பா ஹுண்ணு மொளெச்சுத்து.
அந்த்தெ ஏரோது, தெய்வாக கொடத்துள்ளா பெகுமானத அவனே எத்தியண்டுது கொண்டு, ஆகளே எஜமானின தூதங், ஏரோதின ஹுயிதாங்; அம்மங்ங அவங், ஹுளுத்து நாறி, சத்தண்டுஹோதாங்.
ஆ மிருக, பூமியாளெ இப்பா எல்லா மனுஷரினும், தெலேமேலெ பொடு இத்து சுகஆதா ஆதியத்த மிருகத, கும்முடத்தெ பீத்துத்து; அந்த்தெ, ஆதியத்த மிருகாக பேக்காயிற்றெ அதன அனுவாதங்கொண்டு, எல்லா அதிகாரம் காட்டிண்டித்து.
அம்மங்ங, மோடதமேலெ குளுதிப்பாவாங் பூமிதமேலெ அரிவாளின பீசி கூயிதாங்.
ஆக்கள ஹிந்தோடெ மூறாமாத்த தூதங் பறந்நு பந்நா; அவங் ஒச்செகாட்டி, “ஆ மிருகாதும், அதன பிம்மாதும் கும்முட்டு, தங்கள நெற்றிமேலெயும், கையிமேலெயும் அடெயாள ஹைக்கிதாக்க எல்லாரும்,
அம்மங்ங, அம்பலந்த ஒந்து தொட்ட ஒச்செ கேட்டிங்; அதனாளெ, “ஹொறட்டு ஹோயிவா! ஆ ஏளு பாத்தறதாளெ இப்பா தெய்வத அரிசத பூமிதமேலெ ஹுயிவா” ஹளி ஆ ஏளு தூதம்மாராகூடெயும் ஹளித்து.
எந்நங்ஙும், ஜனங்ஙளு ஆக்களமேலெ பந்தா ஹுண்ணுகொண்டும், உபத்தரகொண்டும் சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வத ஜாள்கூடிதல்லாதெ, ஆக்கள பேடாத்த பிறவர்த்தி புட்டுதோ, மனசுதிரிஞிப்புதோ கீதுபில்லெ.
ஆதியத்த தூதங் கொளலு உருசிதாங்; பெட்டெந்நு சோரெ கலந்ந கல்லு மளெயும், கிச்சும் ஹுயிதுத்து; பூமியாளெ மூறனாளெ ஒந்து பாக கிச்சுகத்தித்து; பூமியாளெ உள்ளா மரதாளெ மூறனாளெ ஒந்து பாக நசிச்சுத்து; ஹச்செ ஹுல்லு ஒக்க கரிதுத்து.