17 ஏளாமாத்த தூதங், தன்ன பாத்தறதாளெ இப்புதன ஆகாசதமேலெ ஹுயிதாங்; அம்மங்ங அம்பலத சிம்மாசனந்த, “எல்லதும் நிவர்த்திஆத்து” ஹளி ஹளா ஒந்து, பயங்கர ஒச்செ கேட்டுத்து.
ஏசு அதன பாயேக முடிசிட்டு, “எல்லதும் நிவர்த்தியாத்து” ஹளி ஹளிட்டு, தெலெசாய்ச்சு தன்ன ஜீவன புட்டாங்.
அம்மங்ங நிங்க, கண்ணிக காணாத்த பிசாசின இஷ்டப்பிரகார நெடிவா ஈ லோகாளெ உள்ளாக்க கீவா ஹாற தென்னெ பேடாத்த காரெ ஒக்க கீதண்டித்துரு; அதுமாத்தறல்ல, ஆக்கள ஹாற தென்னெ நிங்களும் தெய்வத வாக்கின அனிசரிசாதெ ஜீவிசிண்டித்துரு.
ஏனாக ஹளிங்ங, மனுஷம்மாராகூடெ மாத்தறல்ல, ஆகாசாளெ உள்ளா கண்ணிக காணாத்த பிசாசின பட்டாளதகூடெயும், இவேத ஒக்க பட்டெநெடத்திண்டிப்பா மூப்பம்மாராகூடெயும், ஆக்கள தந்தறதாளெ ஈ லோகத அதிகார கீவாக்களகூடெயும் நங்காக யுத்தகீவத்தெ உட்டு.
அதுகளிஞட்டு, ஏளாமாத்த தூதங் கொளலு உருசிதாங்; பெட்டெந்நு “லோகத பரண, அதிகார ஒக்க நங்கள தெய்வாகும், தன்ன கிறிஸ்திகும் சொந்த ஆயுடுத்து; இனி தெய்வதென்னெ எந்தெந்தும் பரண நெடத்துவாங்” ஹளி சொர்க்கந்த ஒந்துபாடு பயங்கர ஒச்செ, உட்டாத்து.
அம்மங்ங, சொர்க்காளெ தெய்வத அம்பல தொறதுத்து; அதன ஒளெயெ தெய்வத ஒடம்படி பெட்டித நா கண்டிங்; ஆகளே பயங்கர பூகம்பும், இடியும், மின்னலும், எரெச்சலும், ஆனிக்கல்லு மளெயும் உட்டாத்து.
இஞ்ஞொந்து தூதங் அம்பலந்த ஹொறெயெ கடதட்டு, மோடதமேலெ குளுதிப்பாவனகூடெ, “நின்ன அரிவாளு எத்தி கூயி! கூயிவத்துள்ளா சமெஆத்து! பூமியாளெ உள்ளா பெளெ ஒக்க பெளதுத்து!” ஹளி ஒச்செகாட்டி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங, சொர்க்காளெ இப்பா அம்பலந்த இஞ்ஞொந்து தூதனும் ஹொறெயெ கடது பந்நா; அவன கையாளெயும், மூர்ச்செ உள்ளா ஒந்து அரிவாளு உட்டாயித்து.
அம்மங்ங, அம்பலந்த ஒந்து தொட்ட ஒச்செ கேட்டிங்; அதனாளெ, “ஹொறட்டு ஹோயிவா! ஆ ஏளு பாத்தறதாளெ இப்பா தெய்வத அரிசத பூமிதமேலெ ஹுயிவா” ஹளி ஆ ஏளு தூதம்மாராகூடெயும் ஹளித்து.
அதுகளிஞட்டு, சிம்மாசனதாளெ குளுதிப்பாவாங் நன்னகூடெ, “எல்லதும் சம்போசி களிஞுத்து; எல்லதனும் தொடங்ஙி பீத்தாவனும், எல்லதனும் அவசான மாடாவனும் நா தென்னெயாப்புது; தாக உள்ளாவங்ங நா, எந்தெந்தும் ஜீவுசத்துள்ளா ஜீவங் தப்பா ஒறவிந்த பொப்பா நீரின, ஹண பொடுசாதெ குடிப்பத்தெ கொடுவிங்.