6 ஆ ஹெண்ணு மருபூமிக ஓடிஹோதா; அல்லி ஆயிரத்தி இருநூறா அருபத்து ஜினட்ட அவள பாதுகாப்பத்தெ பேக்காயி, ஒந்து சலத தெய்வ அவாக ஒரிக்கித்து.
அந்த்தெ ஹளத்தாப்பங்ங செயித்தானு ஏசினபுட்டு ஓடி ஹோயுட்டாங்; ஆகளே தெய்வதூதம்மாரு பந்தட்டு, ஏசிக பேக்காத்த சகாய ஒக்க கீதுகொட்டுரு.
எந்நங்ங, அவ ஆ ஹாவினகையிந்த தப்பிசி, பறந்நுஹோயி மருபூமியாளெ இப்பத்தெ பேக்காயிற்றெ, தொட்ட களுகின எருடு எறங்ஙிலின தெய்வ அவாக கொட்டித்து; அல்லி மூறரெ வர்ஷட்ட அவாக பாதுகாப்பு உட்டாயித்து.
ஆ ஹாவு, ஆகாசாளெ இப்பா மூறனாளெ ஒந்து பாக நச்சத்தறத தன்ன பாலினாளெ, பூமியாளெ பலிச்சு கிடிகித்து; எந்தட்டு, பிரசவ வேதெனெயாளெ இப்பா ஹெண்ணின மைத்தித முணுங்ஙத்தெ பேக்காயி, அவள முந்தாக ஹோயி நிந்துத்து.
அகங்கார வாக்கு கூட்டகூடத்தெகும், தெய்வத அவமானிசத்தெகும் ஆ மிருகாக அதிகார உட்டாயித்து; நாலத்தெருடு மாசட்ட அதங்ங தெய்வ அதிகார கொட்டு புட்டித்து.
அம்மங்ங, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவினாளெ தும்பி இத்தா நன்ன, ஆ தூதங் மருபூமிக கூட்டிண்டுஹோதாங்; அல்லி கரிஞ்சொவப்பு நெற உள்ளா ஒந்து மிருகமேலெ குளுதித்தா ஒந்து ஹெண்ணின கண்டிங்; ஆ மிருகத மேலொக்க தெய்வத ஜாள்கூடா ஹெசறுகொண்டு தும்பித்து; ஆ மிருகாக ஏளு தெலெயும், ஹத்து கொம்பும் உட்டாயித்து.