15 எந்நங்ங, ஆ ஹாவு அவள நீரு ஒளிக்கி கொண்டுஹோட்டெ ஹளிட்டு, தன்ன பாயெந்த தொட்ட பொளெத ஹாற உள்ளா நீரின துப்பி புட்டுத்து.
எந்நங்ங, செயித்தானு ஹாவின ரூபதாளெ பந்தட்டு, தெய்வாக அனிசரிசாதிறட்டெ ஹளி, ஏவாளின சதிச்சா ஹாற தென்னெ, நிங்களும் கிறிஸ்தினகூடெ உள்ளா பெந்த, பரிசுத்த ஒக்க புட்டு, வஷளாயுடுறோ ஹளி நா அஞ்சுதாப்புது; அது சம்போசிங்ங ஒந்து ஹிண்டுரு தன்ன கெட்டிதா கெண்டங்ங துரோக கீவா ஹாற ஆயிக்கல்லோ?
எந்நங்ங, பூமி அவாக தொணெ நிந்துத்து; ஹாவு துப்பிதா நீரின பூமி குடுத்தணுத்து.
அந்த்தெ பிசாசும், செயித்தானும் ஹளா ஹாவின கீளெ பூமியாளெ தள்ளிபுட்டுரு; அதனகூட்டதாளெ இப்பா அதன தூதம்மாரினும் தள்ளிபுட்டுரு; ஈ ஹாவு தென்னெயாப்புது ஆதிந்தே, லோகாளெ இப்பா ஜனங்ஙளா தெற்று குற்ற கீவத்தெ மாடிண்டித்துது.
அதுகளிஞட்டு, தூதங் நன்னகூடெ, “ஆ பேசி நீராமேலெ குளுதிப்புது நீ கண்டெயல்லோ, ஆ நீரு ஹளுது பலவித ஜாதிக்காறினும், கோத்தறக்காறினும், பல பாஷெ கூட்டகூடா ஜனதும் குறிக்கு.
அவங், ஹளே ஹாவாயிப்பா ஆ தொட்ட ஹாவின ஹிடுத்தட்டு, ஆயிர வர்ஷட்ட கெட்டிபீத்தாங்; ஆ ஹாவிக செயித்தானு, பிசாசு ஹளிட்டுள்ளா ஹெசறும் உட்டாயித்து.