21 நா நின்னகூடெ ஹளிதொக்க நீ கீவெ ஹளிட்டுள்ளா நம்பிக்கெ உட்டு; நா ஹளிதன மாத்தற அல்ல, அதனகாட்டிலும் கூடுதலு கீவெ ஹளி நனங்ங கொத்துட்டு; அதுகொண்டாப்புது நா நினங்ங எளிவுது.
தெய்வதபற்றி அறியாத்த ஹேதினாளெ இருட்டினாளெ இப்பா ஆள்க்காறிக பட்டெ காட்டக்கெ ஹளி பிஜாரிசீரெ.
நா பொப்பதாப்பங்ங, நன்ன சந்தோஷபடுசத்துள்ளா நிங்களகொண்டு நனங்ங சங்கட உட்டாப்பத்தெ பாடில்லெ ஹளிட்டாப்புது, நிங்க எந்த்தெ இறபேக்காத்து ஹளி கத்து எளிதிப்புது; நா சந்தோஷப்பட்டங்ங நிங்களும் சந்தோஷபடுரு; இதாப்புது நிங்களபற்றிட்டுள்ளா நன்ன ஒறச்ச நம்பிக்கெ.
அந்த்தெ நிங்க, தெய்வகாரெயாளெ ஒறெச்சு நில்லுரு ஹளிட்டுள்ளா நம்பிக்கெ உள்ளுதுகொண்டு, நானும் நிங்கள ஓர்த்து சந்தோஷபடுதாப்புது.
அதுமாத்தறல்ல, தீத்தினகூடெ பொப்பாவனல்லாதெ, பேறெ ஒப்பனகூடி நங்க ஹளாயிச்சுதீனு; அவங், தெய்வகாரெயாளெ ஒள்ளெ தால்ப்பரிய உள்ளாவனாப்புது ஹளி, பல தவணெ பரீஷணகீது அருதட்டாப்புது, அவன ஹளாயிச்சிப்புது; அவங் நிங்களபற்றி கேட்டா ஜினந்த, ஈ கெலசத கீவத்தெ கூடுதலு தால்ப்பரிய காட்டீனெ.
நா கூட்டகூடுதன நிங்க தெற்றாயி பிஜாருசரு ஹளிட்டுள்ளா ஒறப்பு நனங்ங உட்டு; எஜமானனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தினமேலெ நம்பிக்கெ உள்ளாக்களாயி ஜீவுசா நிங்கள கலக்கத்தெ நோடாக்க ஏறாயித்தங்ஙும் செரி, தெய்வ அவங்ங சிட்ச்செ கொடுகு.
ஏனாக ஹளிங்ங, நிங்காக ஹளிதந்தா தெய்வகாரியங்ஙளு ஒக்க நிங்க இதுவரெ கைக்கொண்டு பந்துதீரெ; அதே ஹாற தென்னெ இனியும் கைக்கொண்டு நெடிவுரு ஹளிட்டுள்ளா நம்பிக்கெ தெய்வ நங்காக தந்துஹடதெ.