37 “நனங்ஙபேக்காயி, இந்த்தல சிண்ட மைத்தி ஒந்நன அங்ஙிகருசாவாங், நன்ன அங்ஙிகரிசீனெ; நன்ன அங்ஙிகருசாவாங் நன்ன அல்ல, நன்ன ஹளாயிச்சா தெய்வத அங்ஙிகரிசீனெ” ஹளி ஹளிதாங்.
ஈ பாவப்பட்டாக்களாளெ ஒப்புறினும் நிசார ஹளி பிஜாருசுவாடா; ஈக்காககுள்ளா தூதம்மாரு சொர்க்காளெ நன்ன அப்பனப்படெ ஏகோத்தும் இத்தீரெ ஹளி நா நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது.
அம்மங்ங ராஜாவு ஆக்களகூடெ, ‘ஈ லோகாளெ இப்பா பாவப்பட்ட ஜனமாயிப்பா நன்ன அண்ணதம்மந்தீரா ஹாரும், நன்ன அக்க திங்கெயாடிறின ஹாற இப்பா ஜனங்ஙளிக நிங்க ஏனொக்க கீதுகொட்டுறோ அதொக்க நனங்ங கீதுதங்ங சமமாப்புது’ ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுவாங்.
எந்தட்டு ஏசு, ஒந்து சிண்ட மைத்தித கையி ஹிடுத்து ஆக்கள நடுவின நிருத்தி கூட்டிஹிடுத்தண்டு,
எந்தட்டு ஏசு, தன்ன எளுவத்தெருடு சிஷ்யம்மாராகூடெ, “நிங்க ஹளிகொடா வாக்கின மதிச்சு அங்ஙிகருசாவாங் நன்ன மதிச்சீனெ; நிங்கள வாக்கு கேளாத்தாவாங் நன்ன மதிப்புதில்லெ; நன்ன வாக்கின மதியாத்தாவாங் நன்ன ஹளாயிச்சா தெய்வத ஆப்புது மதியாத்துது” ஹளி ஹளிட்டு ஆக்கள ஹளாயிச்சுபுட்டாங்.
“நனங்ஙபேக்காயி இந்த்தல சிண்ட மைத்தி ஒந்நன அங்ஙிகருசாவாங் நன்ன அங்ஙிகரிசீனெ; நன்ன அங்ஙிகருசாவாங் நன்ன ஹளாயிச்சா தெய்வத அங்ஙிகரிசீனெ; நிங்களாளெ தாழ்மெ உள்ளாவாங் ஏறோ அவங் தென்னெயாப்புது தொட்டாவாங்” ஹளி ஹளிதாங்.
நானும் நன்ன அப்பனும் ஒந்தே ஹாற தென்னெயாப்புது இப்புது” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
‘நா ஹளாயிச்சாவன அங்ஙிகருசாவாங் நன்ன அங்ஙிகரிசீனெ; நன்ன அங்ஙிகருசாவாங் நன்ன ஹளாயிச்சா தெய்வத அங்ஙிகரிசீனெ’ ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ நா நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுகொண்டு நங்க ஹளிதா ஈ காரியங்ஙளொக்க நிசாரமாடி, தன்ன ஜீவித அசுத்திமாடாவாங் மனுஷன அல்ல நிசாரமாடுது; தன்ன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின நங்கள ஒளெயெ தந்திப்பா தெய்வத ஆப்புது நிசாரமாடுது.