15 ஜனங்ஙளு எல்லாரும் ஏசின கண்டு ஆச்சரியபட்டு, பெட்டெந்நு ஓடி ஹோயி கும்முட்டு மரியாதெ கீதுரு.
எந்தட்டு பேதுறினும், யாக்கோபினும், யோவானினும் தன்னகூடெ கூட்டிண்டுஹோயிட்டு, அல்லி பயங்கர சங்கடம், துக்கம் படத்தெ தொடங்ஙிதாங்.
ஆக்க கல்லறெ ஒளெயெ ஹுக்கி நோடங்ங, ஆக்கள பலபக்க பெள்ளெ உடுப்பு ஹைக்கி குளுதித்தா, ஒந்து பாலேகாறன கண்டு அஞ்சியுட்டுரு.
அவங் ஆக்களகூடெ, “அஞ்சுவாட! குரிசாமேலெ தறெச்சா, நசரெத்து ஏசினாப்புது நிங்க தெண்டுது அல்லோ? ஏசு இல்லி இல்லெ; அவங் ஜீவோடெ எத்துகளிஞுத்து; இத்தோல! ஏசின சவத பீத்தித்தா சல இதுதென்னெ.
அம்மங்ங ஏசு, “வேதபண்டிதம்மாரா நோடிட்டு, நிங்க ஈக்களகூடெ ஏதனபற்றி தர்க்கிசிண்டிப்புது” ஹளி கேட்டாங்.
அம்மங்ங, அல்லி நெடிவுது ஏன ஹளி காம்பத்தெபேக்காயி, ஆள்க்காரு ஓடிபொப்புது ஏசு கண்டட்டு, ஆ பேயிதகூடெ, “ஊமெயும், செவுடும் உட்டுமாடா பிசாசே, இவன மேலிந்த ஹொறெயெ கடது ஹோ! இனி இவன ஒளெயெ பொப்பத்தெ பாடில்லெ” ஹளி படக்கி ஓடிசிதாங்.