11 ஆக்க ஏசினகூடெ, “எலியா முந்தெ பரபேக்காத்தாப்புது ஹளி, வேதபண்டிதம்மாரு ஹளீரல்லோ, அது ஏனாக?” ஹளி கேட்டுரு.
எலியாவின ஹாற ஒப்பாங் ஹுட்டி பொப்பாங் ஹளி ஆக்க ஹளிப்பா வாக்கின நிங்க அங்ஙிகரிசுதாயித்தங்ங, அது பேறெ ஒப்புரும் அல்ல; அது ஈ யோவானு தென்னெயாப்புது.
அதுகொண்டு ஆக்க ஆ காரெ ஒப்புறினகூடெயும் ஹளாதெ மனசினாளே அடக்கி பீத்தித்துரு; எந்நங்ஙும், சத்தட்டு ஜீவோடெ ஏளுதனபற்றி, “அது ஏனாயிக்கு!” ஹளி ஆக்க தம்மெலெ கூட்டகூடிண்டித்துரு.
அம்மங்ங, எலியா, மோசே ஹளா இப்புரும் பந்தட்டு, ஏசினகூடெ கூட்டகூடிண்டு இத்துதன ஆக்க மூறாளும் கண்டுரு.