25 ஏசு ஹிந்திகும் அவன கண்ணாமேலெ கையிபீத்தாங், அம்மங்ங அவன கண்ணு ஒயித்தாயி கண்டுத்து; எல்லதனும் ஒயித்தாயி நோடிதாங்.
நா ஹளிதன சிர்திசி கேளாவங்ங, தெய்வத கையிந்த எல்லதும் பரிபூரணமாயிற்றெ கிட்டுகு; நா ஹளிதன கேளத்தெ மனசில்லாத்தாவாங் ஏறோ, அவனகையி ஏனொக்க ஹடதெ ஹளி பிஜாரிசிண்டித்தீனெயோ அதொக்க இல்லாதெ ஆயிண்டுஹோக்கு.
அவங் கண்ணு தொறது நோடிட்டு, “நெடிவா ஆள்க்காறா மரத ஹாற கண்டாதெ” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்தட்டு ஏசு அவனகூடெ, “நீ பாடாக ஹோவாட; இதன பாடதாளெ ஒப்பனகூடெயும் ஹளுவாட” ஹளி ஹளிட்டு, அவன ஊரிக ஹளாய்ச்சுபுட்டாங்.
ஏசு ஹத்தி ஹோப்பங்ங ஆக்க எல்லாரும் ஆகாசதே நோடிண்டித்துரு; அம்மங்ங பெள்ளெ துணி ஹைக்கிதா இப்புரு பெட்டெந்நு ஆக்கள அரியெபந்து நிந்தட்டு,
அவங், ஒந்து சலாளெ குளுதட்டு, பவுலு கூட்டகூடுதன சிர்திசி கேட்டண்டித்தாங்; பவுலு அவன சிர்திசி நோடிட்டு, காலு சுகஆப்பத்துள்ளா நம்பிக்கெ அவங்ங உட்டு ஹளி கண்டாங்.
இந்த்தல ஒள்ளெ காரெ கீயிக்கு ஹளி நிங்காக மனசு தந்து தொடங்ஙி பீத்துது தெய்வ தென்னெயாப்புது; ஆ தெய்வ, கிறிஸ்து ஏசு திரிச்சு பொப்பா ஜினட்ட இந்த்தல ஒள்ளெ காரெ ஒக்க கீவத்தெபேக்காயி நிங்காக சகாசி தக்கு ஹளி நனங்ங ஒறப்பு உட்டு.
எந்நங்ங இருட்டினாளெ ஜீவிசிண்டித்தா நிங்கள, தன்ன பொளிச்சாளெ ஜீவுசத்தெ பேக்காயும், தனங்ங பரிசுத்தமாயிற்றுள்ளா சொந்த ஜாதிக்காறாயிற்றெ இப்பபத்தெகும், தன்ன ஒள்ளெ சொபாவத பற்றி ஜனங்ஙளிக ஹளிகொடா பூஜாரிமாராயிற்றெ இப்பத்தெகும், ராஜாக்கம்மாராயிற்றும் இப்பத்தெகும் பேக்காயி ஆப்புது தெய்வ தெரெஞ்ஞெத்திப்புது.
நங்கள ரெட்ச்சகனும், எஜமானனுமாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தின தயவினாளெயும், தன்னபற்றிட்டுள்ளா அறிவினாளெயும் நிங்க இனியும் வளர்ச்செ உள்ளாக்களாயிரிவா; ஏசுக்கிறிஸ்திக இந்தும் எந்தெந்தும் பெகுமான உட்டாட்டெ; ஆமென்.