21 “எந்தட்டும் நா கூட்டகூடிதா காரெ நிங்காக மனசிலாயிபில்லே?” ஹளி ஏசு ஆக்களகூடெ கேட்டாங்.
காரண, ஐது தொட்டியாளெ ஆமாரி ஆள்க்காறிக முந்தாளஜின திம்பத்தெ கொட்டுதனபற்றிகூடி, சிந்திசத்தெ கழிவில்லாதெ ஆக்கள மனசு கல்லாயித்து.
அம்மங்ங ஏசு, சங்கடபட்டு தொட்ட சோசபுட்டட்டு, “ஈ காலதாளெ ஜீவுசா நிங்க, அடெயாள காட்டிதருக்கு ஹளி கேளுது ஏக்க? நா நிங்காக ஆகாசந்த ஒந்து அடெயாளதும் காட்டிதப்பத்தெ பற்ற ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு அதன அருதட்டு, “நிங்களகையி தொட்டி இல்லாத்துதுகொண்டு ஹளி ஹளுது ஏனாக? இதனமுச்செ நா கீதா காரெ நிங்காக மனசிலுமாடத்தெ பற்றாத்துது ஏனாக? ஆ அல்புதாத பிஜாருசத்தெ பற்றாத்த அளவிக நிங்கள மனசு கல்லாயிண்டு ஹோத்தோ?
ஏசும் சிஷ்யம்மாரும் பெத்சாயிதா ஹளா பாடாக பந்துரு. அம்மங்ங கொறச்சு ஆள்க்காரு ஒந்து குருடன ஏசினப்படெ கொண்டுபந்தட்டு, அவன முட்டி சுகமாடுக்கு ஹளி கெஞ்சி கேட்டுரு.
அதங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “நம்பிக்கெ இல்லாத்த ஜனங்ஙளே, நா ஏஸுகால நிங்களகூடெ இப்பத்தெ பற்றுகு? நிங்க கீவுதன ஒக்க நா எந்த்தெ பொருத்தண்டிப்புது? அவன நன்னப்படெ கொண்டுபரிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங ஏசு பிலிப்பினகூடெ, “நா ஈசு கால நிங்களகூடெ இத்தட்டும், நீ நன்ன மனசிலுமாடிபில்லே? நன்ன கண்டங்ங நன்ன அப்பன கண்டா ஹாற தென்னெ; அந்த்தெ இப்பங்ங ‘அப்பன காட்டி தா’ ஹளி ஹளுதேனாக?
தெய்வாக இஷ்டப்படா ஹாற எந்த்தெ நெடிவுது ஹளி சிந்திசி, தெற்று குற்ற கீயாதெ சத்தியநேரோடெ ஜீவிசிவா; ஏனாக ஹளிங்ங, நிங்களாளெ செலாக்க தெய்வதகூடெ ஒந்து பெந்தம் இல்லாதெ நெடதீரெ; இது கேட்டட்டு நிங்காக நாண பொப்பத்தெ பேக்காயாப்புது நா இதொக்க ஹளிதப்புது.
நிங்க கீவுது கண்டு நிங்காக நாண பொப்பத்தெ பேக்காயிற்றெ ஆப்புது இதொக்க ஹளுது; இந்த்தல பிரசன தீப்பத்தெ அறிவுள்ளா ஒப்பனும் சபெயாளெ இல்லெ ஹளிட்டல்லோ இதொக்க கீவுது?