37 அதுகொண்டு, அதுகேட்டா ஜனங்ஙளு எல்லாரும் ஆச்சரியபட்டட்டு, ஏசு கீயிகேளாத்தாவங்ங கீயிகேளத்தெயும், ஊமெத கூட்டகூடத்தெயும் மாடி, ஒக்க ஒயித்தாயி கீதாங் ஹளி கூட்டகூடிண்டித்துரு.
ஆக்க ஹோயிகளிஞட்டு, பேயி ஹிடுத்தா ஹேதினாளெ கூட்டகூடத்தெ பற்றாத்த ஒப்பன ஏசினப்படெ கூட்டிண்துபந்துரு.
அம்மங்ங, எல்லாரும் பயங்கர ஆச்சரியபட்டு, “இது ஏன? இந்த்தெ ஒந்து ஹொசா உபதேச? அதிகாரத்தோடெ பேயிதகூடெயும் கல்பிசீனல்லோ! பேயி அவங்ங அஞ்சிட்டு ஓடீதெ” ஹளி ஆக்க தம்மெலெ கூட்டகூடிண்டித்துரு.
ஆகளே அவங், எல்லாரின முந்தாக எத்து, அவன கெடெக்கெத எத்திண்டு ஊரிக ஹோதாங்; எல்லாரும் ஆச்சரியபட்டட்டு, “இந்த்தெ ஒந்து அல்புத நங்க இதுவரெ கண்டுபில்லல்லோ” ஹளி, தெய்வத வாழ்த்திரு.
ஆக்க பயங்கர அஞ்சிட்டு, “இது ஏறாயிக்கு? காற்றும் கடலுங்கூடி இவங் ஹளுதன கேட்டாதல்லோ!” ஹளி ஆக்க தம்மெலெ கூட்டகூடிண்டித்துரு.
ஆகளே ஆ மைத்தி எத்து நெடதா. ஆ மைத்திக ஹன்னெருடு வைசு உட்டாயித்து; மைத்தி ஜீவோடெ எத்துது கண்டாக்க எல்லாரிகும் பயங்கர ஆச்சரிய ஆயித்து.
தோணியாளெ ஹத்திதாங்; அம்மங்ங காற்று அடங்ஙித்து. அதுகொண்டு ஆக்காக பயங்கர ஆச்சரிய ஆயித்து.
இல்லி நெடதுதன ஒப்புறினகூடெயும் ஹளத்தெ பாடில்லெ ஹளி ஏசு ஆக்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளிதாங். எந்நங்ங, ஹளத்தெ பாடில்லெ ஹளி ஹளிதாகாட்டிலும் கூடுதலு, ஆக்க எல்லாரினகூடெயும் ஏசு அவன ஒயித்துமாடிதா காரெ கூடுதலாயிற்றெ ஹளிரு.
ஹிந்தெ ஒந்துஜின கொறே ஆள்க்காரு ஏசினப்படெ கூடிபந்துரு; அம்மங்ங ஆக்களகையி திம்பத்தெ ஒந்தும் இல்லாத்துதுகொண்டு, ஏசு தன்ன சிஷ்யம்மாரா ஊதட்டு,
நங்க கீதா குற்றாகுள்ளா சிட்ச்செயல்லோ தந்திப்புது? இது ஞாயமாயிற்றுள்ளா சிட்ச்செதென்னெ ஆப்புது, எந்நங்ங ஈ மனுஷங் ஒந்து குற்றும் கீதுபில்லல்லோ? ஹளி அவன ஜாள்கூடிதாங்.
பவுலு கீதுதன ஜனங்ஙளு கண்டட்டு, “தெய்வங்ஙளு மனுஷ அவதார எத்தி, நங்கள எடேக பந்துதீரெ” ஹளி லிக்கோனியா பாஷெயாளெ, ஒச்செகாட்டி ஹளிரு.