24 எந்தட்டு ஏசு, அல்லிந்த ஹொறட்டு தீரு ஹளா சலாக ஹோயி, அல்லி ஒந்து ஊரினாளெ இத்தாங்; தாங் அல்லி இப்புது, ஒப்புரும் அறிவத்தெ பாடில்லெ ஹளி பிஜாரிசிட்டும், அது பற்றாதெ ஆத்து.
“கோரோசீனு, பெத்சாயிதா ஹளா பட்டணாளெ உள்ளா ஜனங்ஙளே! நிங்காக கஷ்டகால பொப்பத்தெ ஹோத்தெ; நிங்கள எடநடு நா கீதா அல்புத ஒக்க, தீரு சீதோனு ஹளா பட்டணதாளெ கீதித்தங்ங, ஆக்க ஆகளே நங்க கீதுது ஒக்க தெற்று தென்னெயாப்புது ஹளி மனஸ்தாப பட்டு தெய்வதபக்க திரிஞ்ஞிப்புரு.
ஏசு ஊரிக பந்துகளிவதாப்பங்ங, ஆ குருடம்மாரும் அல்லிக பந்துரு; அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூட, “நன்னகொண்டு நிங்கள கண்ணு சுகமாடத்தெ பற்றுகு ஹளி நிங்க நம்பீரெயோ?” ஹளி கேட்டாங்; அம்மங்ங ஆக்க இப்புரும், “எஜமானனே! நங்க நம்பீனு; நங்காக நம்பிக்கெ உட்டு” ஹளி ஹளிரு.
கொறச்சுஜின களிஞட்டு, ஏசு கப்பர்நகூம் பாடாக ஹிந்திகும் ஹோதாங்; ஏசு அல்லி ஊரின இத்தீனெ ஹளி ஜனங்ஙளு அருதட்டு,
இந்த்தல ஹொல்லாத்த காரியங்ஙளே, மனசிந்த ஹொறெயெ கடது மனுஷன அசுத்திமாடுகு” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஒப்பா, ஏசு அல்லி இப்புது அருதட்டு, ஒளெயெ ஹோயி ஏசின காலிக பித்து கும்முட்டட்டு, அவள மகளமேலெ ஹிடுத்தித்தா பேயித ஓடுசத்தெபேக்காயி, ஏசினகூடெ கெஞ்சி கேட்டா; அவ சீராபெனிக்கெ ஹளா சலாளெ ஹுட்டிதா அன்னிய ஜாதிக்கார்த்தி ஆயித்து.
ஹிந்தெ ஏசு அல்லிந்த சீதோனு பட்டணாக ஹோயி, தெக்கப்போலிகூடி கடது கலிலாக்கடலின அரியெ பந்நா.
அதே ஹாற தென்னெ செலாக்க கீதா ஒள்ளெ காரெ எல்லாரிகும் அறியக்கெ; எந்நங்ங செலாக்க கீதா ஒள்ளெ காரெ பெட்டெந்நு மனசிலாயிதில்லிங்கிலும், ஹிந்தீடு மெல்லெ, மெல்லெ எல்லாரிகும் அறியக்கெ.