13 இந்த்தெ நிங்க நிங்கள சம்பிரதாயத படிசிகொடத்தெ பேக்காயி, தெய்வ நேமத தள்ளிபுட்டுட்டீரெ; இதே ஹாற, பல காரெயும் கீதுபந்தீரெ” ஹளி, ஏசு ஆக்களகூடெ ஹளிதாங்.
அவன அவ்வெ அப்பங்ங கீவத்துள்ளா கடமெ ஒக்க தீத்து ஹளி படிசிகொட்டு, நிங்கள பாரம்பரியங்கொண்டு தெய்வ நேமத அவமானபடிசீரெ.
ஹிந்தீடு அவன அவ்வேகோ, அப்பங்ஙோ ஒந்து உபகாரவும், கீவத்தெ புடுதில்லெ.
எந்தட்டு, ஏசு ஜனங்ஙளு எல்லாரினும் தன்ன அரியெ ஊதுபரிசிட்டு, “நா ஹளுதன எல்லாரும் ஒயித்தாயி கேட்டு மனசிலுமாடியணிவா;
ஏனாக ஹளிங்ங, பரீசம்மாரும், யூதம்மாரும், ஆக்கள பாரம்பரியமாயிற்றெ கீதுபொப்பா சடங்ஙுபிரகார கையி கச்சிட்டல்லாதெகண்டு, ஒந்து சாதெனெயும் தின்னரு.
அதுகொண்டு பரீசம்மாரும், வேதபண்டிதம்மாரும் ஏசினகூடெ, “நின்ன சிஷ்யம்மாரு நங்கள கார்ணம்மாரா பாரம்பரிய ஆஜாரத அனிசரிசாதெ நெடிவுது ஏக்க?” ஹளி கேட்டுரு.
ஏசு ஹிந்திகும் ஆக்கள நோடிட்டு, “நிங்க நிங்கள பாரம்பரிய ஆஜாரப்பிரகார ஜீவுசத்தெபேக்காயி, வளரெ புத்திபரமாயிற்றெ கீதுட்டும் ஹளி பிஜாரிசி, தெய்வ நேமத தள்ளிபுட்டுட்டுரு.
நா நன்ன வைசிக உள்ளா எல்லாரினகாட்டிலும் கூடுதலாயிற்றெ யூதம்மாரா ஆஜாரங்ஙளொக்க அனிசரிசி நெடதிங்; அதுமாத்தறல்ல கார்ணம்மாரா பாரம்பரிய காரியங்ஙளொக்க கூடுதலு தால்ப்பரியத்தோடெ கீதுபந்நி.
ஹொட்டெகிச்சு, ஆளா கொல்லுது, சாராக குடிப்புது, கூத்தாட்ட இந்த்தல பலதும் தென்னெயாப்புது; அந்த்தல காரெ கீவாக்க ஒரிக்கிலும் தெய்வராஜெ ஒளெயெ ஹோப்பத்தெபற்ற ஹளி நா நேரத்தே ஹளித்திங்; ஈகளும் ஹளுதாப்புது.
ஆக்க யூதம்மாரா கெட்டுக்கதெயும், சத்தியத புட்டு ஹோதா ஆள்க்காறா கல்பனெதும் கேளாதெ ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ உள்ளாக்களாயி இருக்கிங்ஙி, நீ ஆக்கள கண்டிப்பாயிற்றெ ஜாள்கூடுக்கு.