42 ஆகளே ஆ மைத்தி எத்து நெடதா. ஆ மைத்திக ஹன்னெருடு வைசு உட்டாயித்து; மைத்தி ஜீவோடெ எத்துது கண்டாக்க எல்லாரிகும் பயங்கர ஆச்சரிய ஆயித்து.
அம்மங்ங, எல்லாரும் பயங்கர ஆச்சரியபட்டு, “இது ஏன? இந்த்தெ ஒந்து ஹொசா உபதேச? அதிகாரத்தோடெ பேயிதகூடெயும் கல்பிசீனல்லோ! பேயி அவங்ங அஞ்சிட்டு ஓடீதெ” ஹளி ஆக்க தம்மெலெ கூட்டகூடிண்டித்துரு.
ஆக்க பயங்கர அஞ்சிட்டு, “இது ஏறாயிக்கு? காற்றும் கடலுங்கூடி இவங் ஹளுதன கேட்டாதல்லோ!” ஹளி ஆக்க தம்மெலெ கூட்டகூடிண்டித்துரு.
எந்தட்டு, ஆ மைத்தித கையி ஹிடுத்து, “தலித்தகூமி” ஹளி ஹளிதாங்; அந்த்தெ ஹளிங்ங “ஹெண்ணுமைத்தி ஏளு” ஹளி அர்த்த.
ஏசு “மைத்திக திம்பத்தெ ஏனிங்ஙி கொடிவா” ஹளி ஹளிதாங். எந்தட்டு ஆக்களகூடெ, “ஈ சங்ஙதி நிங்க ஒப்புறினகூடெயும் ஹளத்தெ பாடில்லெ” ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளிதாங்.
தோணியாளெ ஹத்திதாங்; அம்மங்ங காற்று அடங்ஙித்து. அதுகொண்டு ஆக்காக பயங்கர ஆச்சரிய ஆயித்து.
அதுகொண்டு, அதுகேட்டா ஜனங்ஙளு எல்லாரும் ஆச்சரியபட்டட்டு, ஏசு கீயிகேளாத்தாவங்ங கீயிகேளத்தெயும், ஊமெத கூட்டகூடத்தெயும் மாடி, ஒக்க ஒயித்தாயி கீதாங் ஹளி கூட்டகூடிண்டித்துரு.