31 அம்மங்ங சிஷ்யம்மாரு ஏசினகூடெ, “ஈமாரி ஆள்க்காரு நின்ன திக்கி தெரக்குது கண்டட்டும், நன்ன முட்டிது ஏற ஹளி நீ கேளுது ஏனாக?” ஹளி ஹளிரு.
அம்மங்ங ஏசு அவனகூடெ ஹோதாங், கொறே ஆள்க்காரும், ஏசின ஹிந்தோடெ திக்கி தெரக்கிண்டு ஹோதுரு.
ஏசு ஆகளே, தன்னப்படெந்த சக்தி ஹொறெயெ கடதுதன மனசினாளெ அருதட்டு, கூட்டதாளெ திரிஞ, “நன்ன துணித முட்டிது ஏற?” ஹளி கேட்டாங்.
எந்நங்ஙும் ஏசு தன்ன முட்டிது ஏற ஹளி சுத்தூடும் நோடிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு, நன்ன முட்டிது ஏற? ஹளி கேட்டாங்; நங்காக கொத்தில்லெ ஹளி எல்லாரும் ஹளிரு; அம்மங்ங பேதுரு ஏசினகூடெ, “எஜமானனே! ஈமாரி ஆள்க்காரு நின்ன திக்கி தெரக்கிண்டு பொப்பதாப்பங்ங முட்டிதாவன எந்த்தெ அறிவுது?” ஹளி கேட்டாங்.
அந்த்தெ நேர பூளத்தெ ஆத்து ஹளத்தாப்பங்ங ஹன்னெருடு சிஷ்யம்மாரும் ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “சந்தெ ஆப்பத்தெ ஆத்து! இது ஆளில்லாத்த சலஆப்புது; அதுகொண்டு ஈக்களஒக்க ஹளாயிச்சு புட்டங்ங ஆக்க அரியோடெ இப்பா பாடாக ஹோயி ஏனிங்ஙி பொடிசி திந்தட்டு கெடதம்புரு” ஹளி ஹளிரு.