30 ஏசு ஆகளே, தன்னப்படெந்த சக்தி ஹொறெயெ கடதுதன மனசினாளெ அருதட்டு, கூட்டதாளெ திரிஞ, “நன்ன துணித முட்டிது ஏற?” ஹளி கேட்டாங்.
அம்மங்ங சிஷ்யம்மாரு ஏசினகூடெ, “ஈமாரி ஆள்க்காரு நின்ன திக்கி தெரக்குது கண்டட்டும், நன்ன முட்டிது ஏற ஹளி நீ கேளுது ஏனாக?” ஹளி ஹளிரு.
ஹிந்தெ ஒந்துஜின ஏசு ஜனங்ஙளாகூடெ கூட்டகூடிண்டிப்பங்ங எருசலேமு, கலிலா, யூதேயா, அதன சுத்தூடுள்ளா பல சலந்தும் பந்தா பரீசம்மாரும் வேதபண்டிதம்மாரும் ஏசு கூட்டகூடுதன குளுது கேட்டண்டித்துரு; எல்லா தெண்ணகாறினும் சுகமாடத்துள்ளா தெய்வத சக்தி ஏசிக உட்டாயித்து.
அம்மங்ங ஏசின மேலிந்த சக்தி ஹொறெயெ கடது தெண்ணகாறா சுகமாடிதுகொண்டு, ஆள்க்காரு எல்லாரும் ஏசின முட்டத்தெபேக்காயி திக்கி தெரக்கிண்டித்துரு.
அதங்ங ஏசு, “ஏறோ நன்ன ஒந்து ஆளு முட்டிதீரெ; நன்ன மேலிந்த சக்தி ஹொறெயெ கடது ஹடதெ” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங இருட்டினாளெ ஜீவிசிண்டித்தா நிங்கள, தன்ன பொளிச்சாளெ ஜீவுசத்தெ பேக்காயும், தனங்ங பரிசுத்தமாயிற்றுள்ளா சொந்த ஜாதிக்காறாயிற்றெ இப்பபத்தெகும், தன்ன ஒள்ளெ சொபாவத பற்றி ஜனங்ஙளிக ஹளிகொடா பூஜாரிமாராயிற்றெ இப்பத்தெகும், ராஜாக்கம்மாராயிற்றும் இப்பத்தெகும் பேக்காயி ஆப்புது தெய்வ தெரெஞ்ஞெத்திப்புது.