22 அம்மங்ங, யூத பிரார்த்தனெமெனெ தலவம்மாராளெ யவீரு ஹளா ஒப்பாங் பந்து, ஏசின காலிக பித்து கும்முட்டட்டு,
ஆக்க மைத்தி இத்தா மெனெ ஒளெயெ ஹுக்கி, மரியாளினும் மைத்திதும் கண்டட்டு, கவுந்நுபித்து மைத்தித கும்முட்டுரு; எந்தட்டு, ஆக்க கொண்டுபந்தா ஹொன்னு, சாம்பிராணி, வாசனெ தைல இதொக்க மைத்தித முந்தாக காணிக்கெ பீத்துரு.
அம்மங்ங அவ அஞ்சிட்டு, ஏசின காலிக பித்து தன்ன ஜீவிதாளெ நெடதா சம்பவ ஒக்க ஹளிதா.
யவீறின ஊரிக ஹோதாங்; அல்லி ஆள்க்காரு ஹாடி அளுதும், ஆர்த்தண்டிப்புதும் ஏசு கண்டட்டு,
அம்மங்ங பிரார்த்தனெமெனெ தலவங் அரிசபட்டட்டு அல்லித்தா ஆள்க்காறாகூடெ, கெலசகீவத்தெ ஆழ்ச்செயாளெ ஆறுஜின உட்டல்லோ? ஆ சமெயாளெ பந்தட்டு தெண்ண மாறிசியணிவா! ஒழிவுஜினதாளெ இந்த்தெ கீவத்தெபாடில்லெ ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஆக்க ஆமாரி மீனின ஹிடுத்தா கண்டு எல்லாரும் ஆச்சரியபட்டுட்டுரு. அது கண்டா சீமோன்பேதுரு ஏசின காலிக பித்தட்டு, “எஜமானனே! நா ஒந்து குற்றக்காறனாப்பு, நீ தயவாயிற்றெ நன்னபுட்டு ஹோயுடு” ஹளி ஹளிதாங்.
அவங் ஏசின கண்டு ஆர்த்துகூக்கிண்டு ஓடிபந்து ஏசின காலிக பந்து பித்தாங்; எந்தட்டு, “ஏசுவே! நீ சொர்க்காளெ இப்பா தொட்ட தெய்வத மங்ஙனல்லோ? நன்ன ஏன கீவத்தெ ஹோப்புது? நன்ன பேதெனெ படுசுவாடா!” ஹளி, ஒச்செகாட்டி ஆர்த்தாங்.
அம்மங்ங அல்லி, மோசேத நேமபுஸ்தாகும், பொளிச்சப்பாடு புஸ்தாகும் பாசி களிஞட்டு, பிரார்த்தனெமெனெ தலவம்மாரு ஆக்களகூடெ, “கூட்டுக்காறே! ஜனங்ஙளிக ஏனிங்ஙி ஒள்ளெ காரெ ஹளிகொடத்தெ உட்டிங்ஙி, நிங்களாளெ ஏரிங்ஙி ஹளிகொடிவா” ஹளி ஆக்களகூடெ ஹளிரு.
அம்மங்ங ஆக்க எல்லாரும் பிரார்த்தனெமெனெ தலவனாயிப்பா சொஸ்த்தனெ ஹளாவன கோர்ட்டாளெ நிருத்தி ஹுயிதுரு; எந்நங்ங கலியோன் இதொந்நனும் காரெ மாடிபில்லெ.
ஆ சமெயாளெ, ஆ பிரார்த்தனெமெனெ தலவனாயிப்பா கிறிஸ்பு ஹளாவனும், தன்ன ஊருகாரு எல்லாரும் எஜமானனாயிப்பா ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்துரு; பவுலு கூட்டகூடிதா தெய்வ வஜன கேட்டட்டு, கொரிந்தி பட்டணதாளெ உள்ளா கொறே ஆள்க்காரும் ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்து, ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்திரு.
யோவானு ஹளா நா தென்னெயாப்புது இதனொக்க கண்டாவனும், கேட்டாவனும்; அம்மங்ங, நா இதனொக்க நனங்ங காட்டிதந்தா தூதன கும்முடத்தெ ஹளிட்டு, அவன காலிக பித்திங்.