17 அம்மங்ங ஆக்க ஏசினகூடெ, “நீ நங்கள ராஜெந்த புட்டு ஹோயுடுக்கு” ஹளி கெஞ்சி கேட்டுரு.
அம்மங்ங ஆ பட்டணதாளெ உள்ளா ஆள்க்காறொக்க ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “நீ நங்கள ராஜெந்த புட்டு ஹோயுடுக்கு” ஹளி கெஞ்சி கேட்டுரு.
எந்தட்டு, “ஏசுவே! நீ சொர்க்காளெ இப்பா தொட்ட தெய்வத மங்ஙனல்லோ? நன்ன ஏன கீவத்தெ ஹோப்புது? நீ தெய்வத ஓர்த்து, நன்ன பேதெனெ படுசுவாடா!” ஹளி, ஒச்செகாட்டி ஆர்த்தாங்; ஏனாக ஹளிங்ங, ஏசு அவனகூடெ, “பிறித்திகெட்ட பிசாசே! ஈ மனுஷன புட்டு ஹொறெயெ கடது ஹோ!” ஹளி நேரத்தே ஹளித்தாங்.
அம்மங்ங ஆக்க ஆமாரி மீனின ஹிடுத்தா கண்டு எல்லாரும் ஆச்சரியபட்டுட்டுரு. அது கண்டா சீமோன்பேதுரு ஏசின காலிக பித்தட்டு, “எஜமானனே! நா ஒந்து குற்றக்காறனாப்பு, நீ தயவாயிற்றெ நன்னபுட்டு ஹோயுடு” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங கதரெக்காறா தேசத சுத்தூடுள்ளா எல்லாரும் பயங்கர அஞ்சிதுகொண்டு, ஆக்க ஏசினகூடெ, நீ நங்கள ராஜெந்த புட்டு ஹோயுடுக்கு ஹளி கெஞ்சி கேட்டுரு; அதுகொண்டு, ஏசு தோணியாளெ ஹத்தி இக்கரெக பொப்பத்தெ ஹளி ஹொருளதாப்பங்ங, பேயி ஹிடுத்தித்து சுகாதாவங் ஏசினகூடெ “நானும் நின்னகூடெ பந்நீனெ!” ஹளி கெஞ்சத்தெ கூடிதாங்.
ஹிந்தெ அதிகாரிமாரு பவுலு, சீலாவினப்படெ பந்தட்டு, ஆக்கள ஹொறெயெ கூட்டிண்டுஹோயி ஆக்களகூடெ மாப்பு கேட்டட்டு, “நிங்க தயவுகீது பட்டணந்த ஹொறட்டு ஹோயுடிவா” ஹளி ஹளிரு.