41 ஆக்க பயங்கர அஞ்சிட்டு, “இது ஏறாயிக்கு? காற்றும் கடலுங்கூடி இவங் ஹளுதன கேட்டாதல்லோ!” ஹளி ஆக்க தம்மெலெ கூட்டகூடிண்டித்துரு.
அந்த்தெ ஏசும், பேதுரும் தோணியாளெ ஹத்ததாப்பங்ங காற்று அடங்ஙித்து.
அம்மங்ங சிஷ்யம்மாரொக்க அஞ்சிட்டு, “இது ஏறாயிக்கு? காற்றும் கடலுங்கூடி இவங் ஹளுதன கேட்டாதல்லோ” ஹளி ஹளிரு.
ஏசு சிஷ்யம்மாரா நோடிட்டு, “நிங்க அஞ்சுது ஏனாக? நிங்காக இஞ்ஞி நன்னமேலெ நம்பிக்கெ இல்லே?” ஹளி கேட்டாங்.
ஹிந்தெ ஆக்க எல்லாரும் கடலின அக்கரெக இப்பா கதரெக்காறா தேசாக பந்துரு.
அம்மங்ங அவ அஞ்சிட்டு, ஏசின காலிக பித்து தன்ன ஜீவிதாளெ நெடதா சம்பவ ஒக்க ஹளிதா.
அதுகொண்டு, அதுகேட்டா ஜனங்ஙளு எல்லாரும் ஆச்சரியபட்டட்டு, ஏசு கீயிகேளாத்தாவங்ங கீயிகேளத்தெயும், ஊமெத கூட்டகூடத்தெயும் மாடி, ஒக்க ஒயித்தாயி கீதாங் ஹளி கூட்டகூடிண்டித்துரு.
அம்மங்ங எல்லாரும் பயங்கர ஆச்சரியபட்டு, “அப்பாடா! ஏன ஒந்து அதிகாரம், சக்தியும் உள்ளா வாக்கு? பேயிகூடிங் ஏசின வாக்கிக அஞ்சிட்டு ஓடீதல்லோ!” ஹளி ஆக்க தம்மெலெ கூட்டகூடிண்டித்துரு.
ஏசு சிஷ்யம்மாராகூடெ “நிங்க நன்ன நம்பாத்துது ஏக்க?” ஹளி கேட்டாங். ஆக்க அஞ்சிட்டு “காற்றினும் கடலினுங்கூடி அடக்கீனல்லோ!” இது ஏறாயிக்கு? ஹளி ஆக்க தம்மெலெ ஆச்சரியபட்டு கூட்டகூடிண்டித்துரு.
அதுகொண்டு, குலுங்ஙாத்த ராஜெக ஹோப்பத்துள்ளா நங்க தெய்வாக நண்ணி உள்ளாக்களாயும், தெய்வாக இஷ்ட உள்ளா ஹாரும் ஜீவுசுக்கு; அந்த்தெ அஞ்சிக்கெ பெறலோடெ தெய்வத கும்முடுக்கு.
எஜமானனே! நினங்ங அஞ்சாத்தாக்க ஏற இத்தீரெ? நின்ன பாடி பெகுமானிசாத்தாக்க ஏற இத்தீரெ? நீ ஒப்பனே ஒள்ளு பரிசுத்தனாயி இப்பாவாங்; எல்லா ஜனங்ஙளும் நின்ன முந்தாக பித்து கும்முடுரு; ஏனாக ஹளிங்ங, நின்ன நீதிபிறவர்த்தி எல்லாரிகும் கண்டாதெயல்லோ!” ஹளி பாடிரு.