31 அம்மங்ங ஏசின அவ்வெயும், தம்மந்தீரும் ஆ மெனெ முந்தாக பந்து நிந்தட்டு, ஏசின ஊளத்தெ பேக்காயி ஆளா ஹளாய்ச்சுரு.
ஏசின சொந்தக்காரு அது கேட்டட்டு, அவங்ங ஹுச்சு ஹிடுத்து ஹடதெ ஹளிட்டு, ஏசின ஆக்கள ஊரிக கூட்டிண்டு ஹோப்பத்தெ பந்துரு.
ஏசு பரிசுத்த ஆல்ப்மாவினகொண்டு பேயி ஓடிசிதன, வேதபண்டிதம்மாரு நம்பாதெ தொட்ட பேயிதகொண்டு பேயி ஓடிசீனெ ஹளி ஹளிதுகொண்டாப்புது ஏசு இந்த்தெ ஹளிது.
அம்மங்ங, ஏசின சுத்தூடும் குளுதித்தா ஆள்க்காரு ஏசினகூடெ, “அத்தோல! நின்ன அவ்வெயும், தம்மந்தீரும், திங்கெயாடுரும் ஹொறெயெ நிந்தட்டு நின்ன ஊதீரெ” ஹளி ஹளிரு.