13 அம்மங்ங ஆக்களும் ஹோயிட்டு, மற்றுள்ளா சிஷ்யம்மாரிக அறிசிரு; ஆக்கள வாக்கினும், ஆக்க நம்பிப்பில்லெ.
அல்லி ஆக்க ஏசின கண்டு, கும்முட்டுரு; எந்நங்ங ஆக்களாளெ செலாக்க சம்செபட்டுரு.
“ஏசு ஜீவோடெ இத்தீனெ! நா ஏசின கண்டிங்” ஹளி, அவ ஹளிது கேட்டட்டும், ஆக்க நம்பிப்பில்லெ.
அதுகளிஞட்டு, ஹன்னொந்து சிஷ்யம்மாரும் தீனி திந்நண்டிப்பா சமெயாளெ, ஏசு ஆக்கள எடநடுவு ஹோயிட்டு, தன்ன காட்டிதாங்; எந்தட்டு ஏசு, “நா ஜீவோடெ எத்துதன, கண்ணாளெ கண்டாக்க ஹளிட்டும், நிங்க நம்பாத்துது ஏனாக?” ஹளி ஆக்கள கல்லு மனசின பற்றி, ஆக்களகூடெ ஜாள்கூடிதாங்.
அதங்ங அப்ரகாமு: தெய்வதபற்றி மோசேயும், பொளிச்சப்பாடிமாரும் ஹளா வாக்கிக கீயி கொட்டு கேளாத்தாக்க, சத்தாக்களாளெ ஒப்பாங் ஜீவோடெ எத்து ஹோயி ஹளிங்ஙும் கேளரு ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங ஈக்க ஹளிதா காரெத, தமாசெ ஹளுதாப்புது ஹளி ஆக்க பிஜாரிசிரு; அப்போஸ்தலம்மாரு ஒப்புரும் ஹெண்ணாகள வாக்கு நம்பிப்பில்லெ.
எந்நங்ஙும் ஆக்க சந்தோஷங்கொண்டும், ஆச்சரியங்கொண்டும் ஏசின நம்பத்தெ பற்றாதெ இப்பதாப்பங்ங, ஏசு ஆக்களகூடெ நிங்களகையி திம்பத்தெ ஏனிங்ஙி ஹடதெயோ ஹளி கேட்டாங்.
அதுகளிஞட்டு மற்றுள்ளா சிஷ்யம்மாரொக்க அவனகூடெ “நங்க எஜமானன கண்டும்!” ஹளி ஹளிரு. அதங்ங அவங் “ஏசின எருடு கையாளெயும், தன்ன அள்ளெயாளெயும் இப்பா பாசண்டித கண்டு, முட்டி நோடிட்டல்லாதெ நா நம்பத்தெ ஹோப்புதில்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுகளிஞட்டு நேரத்தெ பந்தா இஞ்ஞொந்து சிஷ்யனும் கல்லறெ ஒளெயெ ஹுக்கி, அதொக்க கண்டு, நம்பிதாங்.