11 “ஏசு ஜீவோடெ இத்தீனெ! நா ஏசின கண்டிங்” ஹளி, அவ ஹளிது கேட்டட்டும், ஆக்க நம்பிப்பில்லெ.
அல்லி ஆக்க ஏசின கண்டு, கும்முட்டுரு; எந்நங்ங ஆக்களாளெ செலாக்க சம்செபட்டுரு.
அதங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “நம்பிக்கெ இல்லாத்த ஜனங்ஙளே, நா ஏஸுகால நிங்களகூடெ இப்பத்தெ பற்றுகு? நிங்க கீவுதன ஒக்க நா எந்த்தெ பொருத்தண்டிப்புது? அவன நன்னப்படெ கொண்டுபரிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங ஈக்க ஹளிதா காரெத, தமாசெ ஹளுதாப்புது ஹளி ஆக்க பிஜாரிசிரு; அப்போஸ்தலம்மாரு ஒப்புரும் ஹெண்ணாகள வாக்கு நம்பிப்பில்லெ.
எந்நங்ஙும் ஆக்க சந்தோஷங்கொண்டும், ஆச்சரியங்கொண்டும் ஏசின நம்பத்தெ பற்றாதெ இப்பதாப்பங்ங, ஏசு ஆக்களகூடெ நிங்களகையி திம்பத்தெ ஏனிங்ஙி ஹடதெயோ ஹளி கேட்டாங்.
அதுகளிஞட்டு மற்றுள்ளா சிஷ்யம்மாரொக்க அவனகூடெ “நங்க எஜமானன கண்டும்!” ஹளி ஹளிரு. அதங்ங அவங் “ஏசின எருடு கையாளெயும், தன்ன அள்ளெயாளெயும் இப்பா பாசண்டித கண்டு, முட்டி நோடிட்டல்லாதெ நா நம்பத்தெ ஹோப்புதில்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.