19 ஒந்து ஓடெக்கோலாளெ ஏசின தெலேக ஹுயிதட்டு, அவனமேலெ துப்பிட்டு, அவன முந்தாக முட்டுகாலுஹைக்கி, கும்முடா ஹாற கீதுரு.
ஏசினமேலெ துப்பிட்டு, ஆ ஓடெக்கோலின பொடிசி ஏசின தெலேக ஹுயித்துரு.
ஆக்க நன்னமேலெ துப்பி, பரிகாசகீதட்டு, சாட்டெவாறாளெ ஹுயிவுரு; எந்தட்டு, நன்ன குரிசாமேலெ தறெச்சு கொல்லுரு; எந்நங்ஙும், மூறுஜின களிஞட்டு நா ஜீவோடெ ஏளுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங செலாக்க ஏசினமேலெ துப்பி, கண்ணு கெட்டிட்டு, கையாளெ குத்திரு; எந்தட்டு, “நீ பொளிச்சப்பாடி ஆயித்தங்ங நின்ன குத்திது ஏற ஹளி ஹளு” ஹளி கேட்டுரு; காவல்காரும் ஏசின கென்னெக ஹுயிதுரு.
எந்தட்டு “யூதம்மாரா ராஜாவே! ஜெய! ஜெய!” ஹளி, ஏசின ஹச்சாடிசிட்டு,
இந்த்தெ ஒக்க ஏசின பரிகாசகீது களிஞட்டு, ஆ சொவப்பு நெற உள்ளா துணித ஊரிட்டு, தன்ன உடுப்பின தென்னெ திரிச்சும் ஹைக்கிகொட்டட்டு, குரிசாமேலெ தறெப்பத்தெ கொண்டுஹோதுரு.
அதங்ங ஏசு, “எலியா முந்தெ பந்தட்டு, ஜனங்ஙளா நனங்ஙபேக்காயி ஒருக்குவாங் ஹளி ஆக்க ஹளுது செரிதென்னெ ஆப்புது; எந்நங்ஙும், மனுஷனாயி பந்தா நன்ன, பலே கஷ்டம், உபத்திரவும்படுசி, பொறந்தள்ளுரு ஹளி, புஸ்தகதாளெ எளுதிபீத்துதீரல்லோ, அதன அர்த்த ஏன?” ஹளி கேட்டாங்.
அம்மங்ங, ஏசினகொண்டு ஹோயி காவல் காத்தண்டித்தா ஆள்க்காறொக்க கூடிட்டு, ஏசின பரிகாசகீது ஹுயிவத்தெகூடிரு.
எந்நங்ங, ஏசு ஒந்து உத்தரும் ஹளாத்துதுகொண்டு, ஏரோது தன்ன பட்டாளக்காரு எல்லாரினும் ஊதுபரிசி ஏசின பரிகாசகீதட்டு, ராஜாவுமாரு ஹவுக்கா சொவப்பு நெற உள்ளா துணித ஹோசிட்டு, ஏசின பிலாத்தினப்படெ தென்னெ திரிச்சு ஹளாச்சுபுட்டாங்.
அம்மங்ங பட்டாளக்காரு ஏசின அரியெ ஹோயி புளிச்ச முந்திரிச்சாறின குடிப்பத்தெ கொட்டட்டு,
அவங் ஆச்சரியபடா ஹாற, இல்லெ இல்லெ; நின்ன ஹாற தென்னெ பாகால் ஹளா பிம்மத கும்முடாத்த நனங்ங ஏற்றாக்களாயிப்பா ஏளாயிர ஆள்க்காரு நின்ன சமுதாயதாளெ இத்தீரெ ஹளி தெய்வ அவனகூடெ ஹளித்தல்லோ?
அதுகொண்டு ஏசின ஹெசறு ஹளிங்ங, சொர்க்காளெ உள்ளாக்க, பூமியாளெ உள்ளாக்க, பாதாளாளெ உள்ளாக்க எல்லாரும் முட்டுக்காலு ஹைக்கிட்டு,
அதுகொண்டு நங்களும் அவங்ங பற்றிதா அவமானதாளெ பங்குகொண்டு, பட்டணத ஹொறெயெ இப்பா அவனப்படெ ஹோப்பும்.