14 அதங்ங பிலாத்து ஆக்களகூடெ, “ஏனாக? இவங் ஏன குற்ற கீதாங்?” ஹளி கேட்டாங்; எந்நங்ங ஆக்க, அவன “குரிசாமேலெ தறீக்கு, குரிசாமேலெ தறீக்கு ஹளி” ஹிந்திகும் ஒச்செகாட்டி, ஆர்த்து கூக்கிண்டித்துரு.
பிலாத்து ஞாயவிதிப்பா சலாளெ குளுதிப்பங்ங, அவன ஹிண்டுரு அவனப்படெ ஒந்து ஆளா ஹளாய்ச்சட்டு, “சத்தியநேரு உள்ளா ஆ மனுஷன நீ ஒந்தும் கீவாடா; ஆ மனுஷனபற்றி நென்னெ ராத்திரி நா கனசு கண்டிங்; நனங்ங ஒறக்கே பந்துபில்லெ பயங்கர கஷ்ட ஆயிஹோத்து” ஹளி ஹளத்தெ ஹளிதா.
“ஒந்து தெற்றும் கீயாத்தாவன நா நிங்காக ஒற்றிகொட்டு, குற்ற கீதுட்டிங்” ஹளி ஹளிதாங்; ஆக்க அவனகூடெ, “அதங்ங நங்க ஏன கீவத்தெபற்றுகு? அது நின்ன காரெ, நீ தென்னெ நோடிக” ஹளிரு.
பட்டாளத்தலவனும், அவனகூடெ ஏசின காவலு காத்தண்டித்தா பட்டாளக்காரும், பூமி குலுக்கதும், அல்லி சம்போசிதா எல்லா காரெதும் கண்டு, அஞ்சி பெறச்சட்டு, “நேராயிற்றெ இவங் தெய்வத மங்ஙதென்னெயாப்புது” ஹளி ஹளிரு.
அதங்ங ஆக்க, “அவன குரிசாமேலெ தறெவா” ஹளி, ஹிந்திகும் ஒச்செகாட்டி ஆர்ப்பத்தெகூடிரு.
அம்மங்ங பிலாத்து, ஜனங்ஙளா போத்ய பருசத்தெ பேக்காயி, பரபாசின புட்டுகொட்டாங்; ஏசின சாட்டெவாறாளெ ஹுயிது, குரிசாமேலெ தறெப்பத்தெபேக்காயி ஏல்சிகொட்டாங்.
எந்நங்ங ஆக்க, “அவன குரிசாமேலெ தறெச்சு கொல்லுக்கு! குரிசாமேலெ தறெச்சு கொல்லுக்கு!” ஹளி ஹிந்திகும் ஒச்செகாட்டி ஆர்ப்பத்தெகூடிரு.
அம்மங்ங பிலாத்து, தொட்டபூஜாரிமாரினும், ஜனக்கூட்டதும் நோடிட்டு, “ஈ மனுஷனமேலெ நா ஒந்து குற்றும் கண்டுபில்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
நங்க கீதா குற்றாகுள்ளா சிட்ச்செயல்லோ தந்திப்புது? இது ஞாயமாயிற்றுள்ளா சிட்ச்செதென்னெ ஆப்புது, எந்நங்ங ஈ மனுஷங் ஒந்து குற்றும் கீதுபில்லல்லோ? ஹளி அவன ஜாள்கூடிதாங்.
இதொக்க கண்டண்டித்தா நூரு பட்டாளக்காறிக தலவனாயிப்பாவாங், ஈ மனுஷங் நேராயிற்றும் சத்தியநேரு உள்ளாவாங் தென்னெயாப்புது ஹளி ஹளிட்டு, தெய்வத புகழ்த்திதாங்.
அம்மங்ங பிலாத்து, “சத்திய! அந்த்தெ ஹளிங்ங ஏன?” ஹளி கேட்டாங்; அதுகளிஞட்டு அவங் திரிச்சும் யூதம்மாரப்படெ பந்தட்டு, “ஆ மனுஷனமேலெ நா ஒந்து குற்றம் கண்டுபில்லல்லோ!” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசின காம்பதாப்பங்ங தொட்டபூஜாரிமாரும், அதிகாரிமாரும் கூடி, இவன “குரிசாமேலெ தறீக்கு! குரிசாமேலெ தறீக்கு!” ஹளி ஆர்ப்பத்தெகூடிரு. அதங்ங பிலாத்து, “இவன நிங்களே கொண்டு ஹோயி குரிசாமேலெ தறெச்சணிவா; நா இவனமேலெ ஒந்து குற்றம் கண்டுபில்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
மரண சிட்ச்சேகுள்ளா ஒந்து குற்றும் ஏசினமேலெ இல்லாதித்தட்டும், அவன கொல்லுக்கு ஹளி பிலாத்தினகூடெ ஆக்க ஹளிரு.
எந்நங்ங, அவங் யூதனாப்புது ஹளி ஜனங்ஙளு அருதட்டு, “எபேசுகாறா அர்த்தமி தென்னெயாப்புது தொட்டாவ” ஹளி, சுமாரு எருடு மணிக்கூறு நேர எல்லாரும் ஒந்தாயி ஒச்செகாட்டத்தெ கூடிரு.
இந்த்தல தொட்டபூஜாரியாப்புது நங்காக பற்றிதாவாங்; அவங் பரிசுத்தமுள்ளாவனும், கள்ளகபட இல்லாத்தாவனும், தெற்று குற்ற கீயாத்தாவனும், குற்றக்காறா கூட்டதாளெ நில்லாத்தாவனும், சொர்க்கதாளெ தொட்ட மதிப்புள்ளா பதவி உள்ளாவனும் ஆப்புது.
எந்நங்ங ஒந்து குற்றும், கொறவும் இல்லாத்த, ஆடுமறித ஹாற உள்ளா ஏசுக்கிறிஸ்தின பெலெபிடிப்புள்ளா சோரெதகொண்டு ஆப்புது நிங்கள ஹிடிபுடிசிப்புது.