64 இவங் தெய்வத அவன அப்பனாப்புது ஹளி தூஷண ஹளிது நிங்க கேட்டுறல்லோ; நிங்காக ஏன தோநீதெ” ஹளி கேட்டாங்; அம்மங்ங, ஆக்க எல்லாரும் இவன கொல்லுக்கு, இவங் சிட்ச்செக உள்ளாவனாப்புது ஹளி தீருமான கீதுரு.
அம்மங்ங ஆக்க, “இனி நங்காக சாட்ச்சி ஏனமாடத்தெ? இவன பாயெந்தே ஹொறெயெ கடதுத்தல்லோ!” ஹளி ஹளிரு.
யூதம்மாரு பிலாத்தினகூடெ, “நங்காக ஒந்து நேம உட்டு; இவங் ஆ நேமப்பிரகார தென்னெ சாயிக்கு; ஏனாக ஹளிங்ங, இவங் தன்னத்தானே தெய்வத மங்ங ஹளி ஹளிதாங், அதுகொண்டாப்புது” ஹளி ஹளிரு.
ஒழிவுஜினதாளெ யூதம்மாரு கெலச கீவத்தெபாடில்லெ ஹளிட்டுள்ளா நேமத, ஏசு மீறிது மாத்தற அல்லாதெ, தெய்வத தன்ன சொந்த அப்பாங் ஹளி ஹளிதுகொண்டும், நங்க இப்புரும் ஒந்தே சம ஆப்புது ஹளி ஹளிதுகொண்டும் யூதம்மாரு ஏசின கொல்லத்தெ நோடிரு.