37 எந்தட்டு ஏசு சிஷ்யம்மாரப்படெ பந்து நோடங்ங, ஆக்க மூறாளும் ஒறங்ஙிண்டிப்புது கண்டட்டு, பேதுறினகூடெ, “சீமோனே! ஒறங்ஙுதோ? நனங்ஙபேக்காயி நின்னகொண்டு ஒந்து மணிக்கூறுகூடி ஒறங்ஙாதெ இப்பத்தெ பற்றோ?
அந்த்தெ ஆக்க மொதேகாறிக பேக்காயி கொறேநேர ஒந்து சலதாளெ காத்தித்துரு; எந்நங்ங மொதேகாறஹைதாங் பொப்பத்தெ கொறச்சு தாமச ஆயிண்டுஹோத்து. அதுகொண்டு ஆக்க எல்லாரும் குளுதாடெ தென்னெ ஒறங்ஙிண்டுஹோதுரு.
எந்தட்டு ஏசு சிஷ்யம்மாரப்படெ பந்தட்டு, ஆக்க ஒறங்ஙிண்டிப்புது கண்டட்டு பேதுறினகூடெ, “நிங்களகொண்டு ஒந்து மணிக்கூறுகூடி ஒறங்ஙாதெ இப்பத்தெ பற்றோ?
நிங்கள மனசினாளெ ஒள்ளேது கீவத்துள்ளா ஆசெ உட்டு; எந்நங்ங, நிங்காக அதன கீவத்துள்ளா பெல இல்லாத்துதுகொண்டு, பரீஷண பாராதிருக்கிங்ஙி ஒறங்ஙாதெ இத்து பிரார்த்தனெ கீயிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
துஷ்டம்மாரா எல்லாவிதமாயிற்றுள்ளா எதிர்ப்பும் அவங் சகிச்சுது ஒம்மெ ஓர்த்துநோடிவா; அம்மங்ங நிங்க மனசுதளர்நு ஹோகரு.