33 எந்தட்டு பேதுறினும், யாக்கோபினும், யோவானினும் தன்னகூடெ கூட்டிண்டுஹோயிட்டு, அல்லி பயங்கர சங்கடம், துக்கம் படத்தெ தொடங்ஙிதாங்.
ஆக்க கல்லறெ ஒளெயெ ஹுக்கி நோடங்ங, ஆக்கள பலபக்க பெள்ளெ உடுப்பு ஹைக்கி குளுதித்தா, ஒந்து பாலேகாறன கண்டு அஞ்சியுட்டுரு.
அவங் ஆக்களகூடெ, “அஞ்சுவாட! குரிசாமேலெ தறெச்சா, நசரெத்து ஏசினாப்புது நிங்க தெண்டுது அல்லோ? ஏசு இல்லி இல்லெ; அவங் ஜீவோடெ எத்துகளிஞுத்து; இத்தோல! ஏசின சவத பீத்தித்தா சல இதுதென்னெ.
எந்தட்டு ஏசு, பேதுறினும், யாக்கோபினும், அவன தம்ம யோவானினும் மாத்தற கூட்டிண்டு, தன்னகூடெ பேறெ ஒப்புறினும் கூட்டாதெ,
ஜனங்ஙளு எல்லாரும் ஏசின கண்டு ஆச்சரியபட்டு, பெட்டெந்நு ஓடி ஹோயி கும்முட்டு மரியாதெ கீதுரு.
ஹிந்தெ ஆறுஜின களிஞட்டு, ஏசு பேதுறினும், யாக்கோபினும், யோவானினும் மாத்தற கூட்டிண்டு, எகராயிற்றுள்ளா ஒந்து மலேமேலெ ஹத்தி ஹோதாங்; எந்தட்டு ஆக்கள முந்தாக தென்னெ ஏசு ஒள்ளெ பொளிச்ச உள்ளாவனாயிற்றெ ரூபமாறிதாங்.
எந்நங்ங ஏசு ஹிந்திகும் மனசு பேதெனெபட்டு இத்துதுகொண்டு, சக்தியோடெ பிரார்த்தனெ கீதண்டித்தாங்; அம்மங்ங தன்ன சரீரந்த பெசர்ப்பு சோரெ துளி சொட்டா ஹாற நெலதமேலெ சொட்டிண்டித்து.
கிறிஸ்து ஈ பூமியாளெ ஜீவிசிண்டித்தா காலதாளெ, சாவிந்த தன்ன ரெட்ச்செபடுசத்தெ கழிவுள்ளா தெய்வதகூடெ, அளுமொறெயோடு, ஒச்செகாட்டி கூடுதலு கஷ்டப்பட்டு பிரார்த்தனெ கீதாங்; அவங் தெய்வதசெல்லி அஞ்சிக்கெயும், பக்தியும் உள்ளாவனாயி இத்தாஹேதினாளெ அவங் கீதா பிரார்த்தனெத தெய்வ கேட்டுத்து.