19 ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ, லோகத உட்டுமாடிதா காலமொதலு, இதுவரெ சம்போசாத்துதும், இதுகளிஞட்டு சம்போசாத்துதுமாயிற்றுள்ளா பயங்கர உபத்தர ஆ ஜினதாளெ உட்டாக்கு.
ஏனாக ஹளிங்ங; தெய்வ லோகத உட்டுமாடிதா காலமொதலு, இதுவரெ சம்போசாத்துதும், இதுகளிஞட்டு சம்போசாத்ததுமாயிற்றுள்ளா பயங்கர உபத்தர ஆ, ஜினதாளெ உட்டாக்கு.
எந்நங்ங தெய்வ ஆதி, லோகத உட்டுமாடிட்டு, மனுஷரா ஒந்து கெண்டிக ஒந்து ஹெண்ணு ஹளி ஆப்புது உட்டுமாடிது.
நிங்க ஓடிஹோப்புது மளெகாலதாளெ சம்போசாதெ இப்பத்தெபேக்காயி, தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீதணிவா.
ஆ கஷ்ட ஜினத, தெய்வ கொறெயாதித்தங்ங, லோகாளெ உள்ளா ஒப்புரும் ரெட்ச்செபடத்தெ பற்ற; எந்நங்ங தெய்வ, தாங் தெரெஞ்ஞெத்திதா ஜனங்ஙளிகபேக்காயி, ஆ கஷ்ட ஜினத கொறச்சு பீத்திப்புதாப்புது.
அதங்ங நா, “எஜமானனே! அது நினங்ங அறியக்கெயல்லோ?” ஹளி ஹளிதிங்; அதங்ங அவங், “ஈக்கொக்க வளரெ பயங்கர உபத்தரந்த கடதுபந்தாக்களாப்புது; ஆடுமறியாயிப்பாவன சோரெயாளெ ஆக்கள துணித கச்சி பொளிசிதாக்களாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.