17 ஆ ஜினாளெ பெசிறிகார்த்தி ஹெண்ணாக்காகும், மைத்திகார்த்தி ஹெண்ணாக்காகும் புத்திமுட்டு தென்னெயாப்புது.
“ஈக்க ஏன ஹளீரெ ஹளி, நினங்ங கேட்டாதே?” ஹளி ஏசினகூடெ கேட்டுரு. அதங்ங ஏசு “கேட்டாதெ கேட்டாதெ ‘மக்களகொண்டும், சிப்பி மக்களகொண்டும் பாடி புகழ்த்தத்தெ மாடிதெ’ ஹளி தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்புதன நிங்க இதுவரெ பாசிபில்லே?” ஹளி கேட்டாங்.
பைலினாளெ இப்பாவாங், அவன துணி எத்தத்தெ பேக்காயி ஊரிக திரிஞ்ஞு ஹோவாட.
நிங்க ஓடிஹோப்புது மளெகாலதாளெ சம்போசாதெ இப்பத்தெபேக்காயி, தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீதணிவா.
ஆ ஜினாளெ பெசிறிகார்த்தி ஹெண்ணாக்காகும், மைத்திகார்த்தி ஹெண்ணாக்காகும் புத்திமுட்டு தென்னெயாப்புது; ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ ஈ பூமித ஞாயவிதிப்புதுகொண்டு எல்லா ஜனங்ஙளிகும் சிட்ச்செ கிட்டுகு.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஒந்துகால பொக்கு; அம்மங்ங மச்சி ஹெண்ணாகளும், மக்கள ஹெறாத்த ஹொட்டெயும், ஹாலுகொடாத்த மெலெயும் பாக்கிய உள்ளுதாப்புது ஹளி ஹளுரு.