3 எந்நங்ங ஆ பாட்டக்காரு அவன ஹிடுத்து ஹுயிதட்டு, பொருங்கையி ஹளாயிச்சுரு.
ஆ பாடதாளெ இத்தா கானான் நாடுகார்த்தி ஒப்ப ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “எஜமானனே! தாவீதின மங்ஙா! நன்னமேலெ கருணெ காட்டுக்கு; நன்ன மக பேயி ஹிடுத்தா ஹேதினாளெ பயங்கர கஷ்டப்பட்டண்டித்தாளெ, ஒம்மெ சகாசி தருக்கு” ஹளி ஹளிதா.
எந்தட்டு, முந்திரி பறிப்பா சமெ ஆப்பங்ங, ஆ மொதலாளி தனங்ஙுள்ளா பாட்டபங்கு பொடிசிண்டு பொப்பத்தெபேக்காயி, ஆக்களப்படெ ஒந்து கெலசகாறன ஹளாய்ச்சாங்;
ஹிந்திகும் ஆ மொதலாளி, பேறெ ஒந்து கெலசகாறன ஆக்களப்படெ ஹளாய்ச்சாங்; ஆக்க அவன தெலேக கல்லெருது பொடுமாடி, நாணங்கெடிசி ஹளாய்ச்சுரு.
பொளிச்சப்பாடிமாராளெ ஏறன தென்னெ, நிங்கள கார்ணம்மாரு உபத்தருசாதெ புட்டித்துரு? சத்தியசந்தனாயிப்பா ஏசு பொப்பத்துள்ளுதனபற்றி, முன்கூட்டி அறிசிதாக்க பொளிச்சப்பாடிமாரினும், ஆக்க கொந்துரு; ஈக நிங்க ஏசின ஒற்றிகொட்டாக்களும், கொலெகீதாக்களும் ஆப்புது.
ஆ யூதம்மாரு தென்னெயாப்புது பொளிச்சப்பாடிமாரா கொந்து, கடெசிக நங்கள எஜமானனாயிப்பா ஏசினும் கொந்தாக்க; ஆக்க நங்களும் உபதரிசி அல்லிந்த ஓடிசிபுட்டுரு; ஆக்க தெய்வாக இஷ்ட இல்லாத்த காரெ கீதண்டு, எல்லா ஜாதிக்காறிகும் சத்துருக்களாயி இப்புது.