24 அதங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “நிங்காக வேதபுஸ்தகதாளெ எளிதிப்புதும், சத்தாக்கள ஜீவோடெ ஏள்சா தெய்வத சக்தி ஏனாப்புது ஹளியும் கொத்தில்லெ; அதுகொண்டாப்புது இந்த்தெ தெற்றாயி சிந்திசுது.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “நிங்காக வேதபுஸ்தகதாளெ உள்ளா காரெயும், சத்தாக்கள ஜீவோடெ ஏள்சா தெய்வத சக்தி ஏனாப்புது ஹளியும் கொத்தில்லெ; அதுகொண்டாப்புது இந்த்தெ தெற்றாயி சிந்துசுது.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்கள நோடிட்டு, “மனுஷனகொண்டு இது பற்றாத்த காரெ ஆப்புது; எந்நங்ங தெய்வதகொண்டு இது பற்றாத்த காரெ அல்ல; தெய்வதகொண்டு எல்லதும் பற்றுகு” ஹளி ஹளிதாங்.
அந்த்தெ இப்பங்ங, ஆக்க ஜீவோடெ ஏளா ஜினாளெ, அவ ஏறங்ங ஹிண்டுறாயிற்றெ இப்பா? ஏனாக ஹளிங்ங, ஏளாளும் அவள கெட்டித்துறல்லோ?” ஹளி கேட்டுரு.
சத்தாக்கள ஒக்க, தெய்வ ஜீவோடெ ஏள்சங்ங, அல்லி ஒப்புரும் ஹெண்ணு கெட்டுதும் இல்லெ, ஹெண்ணு கொடுதும் இல்லெ; ஆக்க எல்லாரும், சொர்க்காளெ இப்பா தூதம்மாரா ஹாற இப்புரு.
தெய்வதகொண்டு பற்றாத்த ஒந்துகாரெயும் இல்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு சத்து ஜீவோடெ எத்து பொப்பாங் ஹளிட்டுள்ளா தெய்வத வாக்கின ஆக்க அதுவரெ மனசிலுமாடிபில்லெ ஆயித்து.
நித்திய ஜீவித எந்த்தெ கிட்டுகு ஹளி தெய்வத புஸ்தகதாளெ தொறது நோடீரெ; எந்நங்ங அதே புஸ்தகதாளெ தென்னெ தால நா ஏற ஹளிட்டுள்ளுதும் எளிதிப்புது?
அல்லிப்பாக்க தெசலோனிக்காளெ உள்ளா ஜனங்ஙளா காட்டிலும் ஒள்ளெ சொபாவ உள்ளாக்களாயித்துரு; ஆக்க தெய்வ வஜனத கேளத்தெ தால்ப்பரிய உள்ளாக்களாயும் இத்துரு; பவுலு கூட்டகூடிதா சங்ஙதி, நேருதென்னெயோ ஹளி அறிவத்தெபேக்காயி, ஆக்க ஜினோத்தும் தெய்வ வஜனத பரிசோதெனெ கீதுநோடிரு.
தெய்வத புஸ்தகதாளெ அந்த்தெ எளிதிப்புது ஏனாக ஹளிங்ங, மற்றுள்ளாக்கள கொண்டு நங்காக பொப்பா நாணக்கேடு ஒக்க சகிச்சு, தெய்வ நம்பிக்கெயாளெ ஒறச்சு நில்லத்தெபேக்காயி தென்னெயாப்புது.
அதுமாத்தறல்ல, தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ பீத்து ஜீவுசத்தெபேக்காயி, நிங்காக தந்திப்பா பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின சக்தி, மற்றுள்ளா எல்லா சக்தித காட்டிலும் எத்தஹோற தொட்டுது ஹளிட்டுள்ளுதன நிங்க அறிவத்தெ பேக்காயிற்றும் நா தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீவுதாப்புது.
கிறிஸ்து பொப்பதாப்பங்ங தன்ன சக்திகொண்டு, சீது ஹோப்பா நங்கள சரீரத, பொளிச்ச உள்ளா தன்ன அதிசய சரீரத ஹாற தென்னெ மாற்றுவாங்; தாங் எல்லதனும் தன்ன கீளேக கொண்டு பொப்பத்தெகும் கழிவுள்ளாவனாப்புது.