16 ஆக்க ஒந்து ஹணத ஏசினப்படெ கொண்டுபந்துரு; அம்மங்ங ஏசு அதன நோடிட்டு, “இதனமேலெ அச்சடிச்சிப்பா ஹெசறும், ரூபம் ஏறந்து” ஹளி கேட்டாங்; அம்மங்ங ஆக்க, “அது தொட்ட ராஜாவிது” ஹளி ஹளிரு.
ஏசு ஆக்கள அடவு அருதட்டு, “நிங்க நன்ன ஏனாக பரீஷண கீவுது? ஒந்து பெள்ளி ஹணத நனங்ங காட்டிவா; நா நோடிட்டு ஹளக்கெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங ஏசு, “ராஜாவிக கொடத்துள்ளுது ராஜாவிகும், தெய்வாக கொடத்துள்ளுது தெய்வாகும் கொடிவா” ஹளி ஹளிதாங்; ஏசு இந்த்தெ ஹளிது கேட்டட்டு, ஆக்க பயங்கர ஆச்சரியபட்டுரு.
எந்நங்ங, ஒந்து மெனேக ஒள்ளெ அஸ்திபாரமும் ஒறப்புள்ளா தூணும் எந்த்தெ தாஙி நிருத்தீதெயோ, அதே ஹாற தென்னெ, தெய்வத மெனெயாயிப்பா சபெக ஒள்ளெவர்த்தமான அஸ்திபாரமாயிற்றும், சத்திய தூணாயிற்றும் இருக்கு; அதுகொண்டு சபெயாளெ உள்ளாக்களும் அன்னேயமாயிற்றுள்ளா காரெயாளெ எடெபடாதெ நெடதணுக்கு.
ஜெயிப்பாக்கள, நா நன்ன தெய்வத அம்பலாக தூணாயிற்றெ நிருத்துவிங்; ஆக்க அல்லிந்த ஒரிக்கிலும் நீஙி ஹோகரு; நா நன்ன தெய்வத ஹெசறினும், நன்ன தெய்வத பட்டணத ஹெசறினும் ஆக்களமேலெ எளிவிங்; ஆ பட்டண சொர்க்கந்த கீளெ எறங்ஙி பொப்பா எருசலேம் பட்டண ஆப்புது; அதனோடெ நன்ன ஹொசா ஹெசறினும் ஆக்களமேலெ எளிவிங்.