21 அம்மங்ங பேதுரு நென்னெத்த காரெ ஓர்த்தட்டு, “குரூ நோடெ! நென்னெ நீ சாப ஹைக்கிதா அத்திமர ஒணங்ஙிண்டு ஹோத்து” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங பட்டெயாளெ ஒந்து அத்திமரத கண்டட்டு, அதன அரியெ ஹோயி நோடதாப்பங்ங, அதனமேலெ எலெ அல்லாதெ பேறெ ஒந்நனும் காணாத்துதுகொண்டு, ஏசு மரதகூடெ, “இனி ஒரிக்கிலும் நின்னமேலெ காயெ ஹிடியாதெ ஹோட்டெ” ஹளி ஹளிதாங்; அம்மங்ங, ஆ அத்திமர ஆகதென்னெ ஒணங்ஙிண்டு ஹோத்து.
அங்கிடியாளெ மற்றுள்ளாக்க எல்லாரும் ஆக்கள குரூ! குரூ! ஹளி ஊளுக்கு, ஆக்கள கும்முடுக்கு இதொக்க ஆப்புது ஆக்கள ஆசெ.
எந்நங்ங நிங்க சிர்திசியணிவா; மற்றுள்ளாக்க ஒப்புரும் நிங்கள குரூ ஹளி ஊளத்தெ புடுவாட; நிங்க எல்லாரிகும் கிறிஸ்து ஒப்பனே ஒள்ளு குருவாயிற்றெ இப்பாவாங்; இல்லி நிங்க எல்லாரும் அண்ணதம்மந்தீரும், அக்க திங்கெயாடுரும் ஆப்புது.
எந்தட்டு ராஜாவு எடபக்க இப்பாக்களகூடெ, ‘சாபஹிடுத்தாக்களே! நன்னபுட்டு, ஹோயிவா; செயித்தானிகும் அவன தூதம்மாரிகும் பேக்காயி ஒரிக்கிபீத்திப்பா ஒரிக்கிலும் கெடாத்த கிச்சிக ஹோயிவா.
அம்மங்ங சிஷ்யம்மாரு ஏசினகூடெ, “குரூ! தீனி தின்னிவா” ஹளி ஹளிரு.
திரிச்சும் பொப்பத்துள்ளா நங்கள ஏசுக்கிறிஸ்தின இந்த்தெ சினேகிசாத்தாக்கள ஜீவிதாளெ சாபதென்னெ பொக்கொள்ளு. எஜமானு பொப்பத்தெ ஆத்து!